φιαλομαντεία

Ancient Greek

Etymology

From φῐᾰ́λη (phĭắlē, “bowl, pan”) +‎ μᾰντείᾱ (mănteíā, “divination”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.a.lo.man.těː.aː/ → /ɸi.a.lo.manˈti.a/ → /fi.a.lo.manˈdi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.a.lo.man.těː.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.a.lo.manˈti.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.a.lo.manˈti.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.a.lo.manˈti.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.a.lo.manˈdi.a/

Noun

φῐᾰλομᾰντείᾱ • (phĭălomănteíā) f (genitive φῐᾰλομᾰντείᾱς); first declension

1. divination by gazing into a saucer

Inflection

First declension of ἡ φῐᾰλομᾰντείᾱ; τῆς φῐᾰλομᾰντείᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ φῐᾰλομᾰντείᾱ hē phĭălomănteíā	τὼ φῐᾰλομᾰντείᾱ tṑ phĭălomănteíā	αἱ φῐᾰλομᾰντεῖαι hai phĭălomănteîai
Genitive	τῆς φῐᾰλομᾰντείᾱς tês phĭălomănteíās	τοῖν φῐᾰλομᾰντείαιν toîn phĭălomănteíain	τῶν φῐᾰλομᾰντειῶν tôn phĭălomănteiôn
Dative	τῇ φῐᾰλομᾰντείᾳ têi phĭălomănteíāi	τοῖν φῐᾰλομᾰντείαιν toîn phĭălomănteíain	ταῖς φῐᾰλομᾰντείαις taîs phĭălomănteíais
Accusative	τὴν φῐᾰλομᾰντείᾱν tḕn phĭălomănteíān	τὼ φῐᾰλομᾰντείᾱ tṑ phĭălomănteíā	τᾱ̀ς φῐᾰλομᾰντείᾱς tā̀s phĭălomănteíās
Vocative	φῐᾰλομᾰντείᾱ phĭălomănteíā	φῐᾰλομᾰντείᾱ phĭălomănteíā	φῐᾰλομᾰντεῖαι phĭălomănteîai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “φιαλομαντεία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press