φερόντοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰe.rón.toi̯n/ → /ɸeˈron.tyn/ → /feˈron.din/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰe.rón.toi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰeˈron.tyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸeˈron.tyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /feˈron.tyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /feˈron.din/

Participle

φερόντοιν • (pheróntoin)

1. masculine/neuter genitive/dative dual of φέρων (phérōn)