φενακίζω

Ancient Greek

Etymology

From φένᾱξ (phénāx, “cheat, imposter”) +‎ -ῐ́ζω (-ĭ́zō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰe.naː.kíz.dɔː/ → /ɸe.naˈci.zo/ → /fe.naˈci.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰe.naː.kíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰe.naˈki.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸe.naˈci.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fe.naˈci.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fe.naˈci.zo/

Verb

φενᾱκῐ́ζω • (phenākĭ́zō)

1. (intransitive) to lie
2. (transitive) to trick, cheat, defraud

Inflection

   Present: φενᾱκῐ́ζω, φενᾱκῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φενᾱκῐ́ζω	φενᾱκῐ́ζεις	φενᾱκῐ́ζει	φενᾱκῐ́ζετον	φενᾱκῐ́ζετον	φενᾱκῐ́ζομεν	φενᾱκῐ́ζετε	φενᾱκῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	φενᾱκῐ́ζω	φενᾱκῐ́ζῃς	φενᾱκῐ́ζῃ	φενᾱκῐ́ζητον	φενᾱκῐ́ζητον	φενᾱκῐ́ζωμεν	φενᾱκῐ́ζητε	φενᾱκῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	φενᾱκῐ́ζοιμῐ	φενᾱκῐ́ζοις	φενᾱκῐ́ζοι	φενᾱκῐ́ζοιτον	φενᾱκῐζοίτην	φενᾱκῐ́ζοιμεν	φενᾱκῐ́ζοιτε	φενᾱκῐ́ζοιεν
	imperative		φενᾱ́κῐζε	φενᾱκῐζέτω	φενᾱκῐ́ζετον	φενᾱκῐζέτων		φενᾱκῐ́ζετε	φενᾱκῐζόντων
middle/ passive	indicative	φενᾱκῐ́ζομαι	φενᾱκῐ́ζῃ, φενᾱκῐ́ζει	φενᾱκῐ́ζεται	φενᾱκῐ́ζεσθον	φενᾱκῐ́ζεσθον	φενᾱκῐζόμεθᾰ	φενᾱκῐ́ζεσθε	φενᾱκῐ́ζονται
	subjunctive	φενᾱκῐ́ζωμαι	φενᾱκῐ́ζῃ	φενᾱκῐ́ζηται	φενᾱκῐ́ζησθον	φενᾱκῐ́ζησθον	φενᾱκῐζώμεθᾰ	φενᾱκῐ́ζησθε	φενᾱκῐ́ζωνται
	optative	φενᾱκῐζοίμην	φενᾱκῐ́ζοιο	φενᾱκῐ́ζοιτο	φενᾱκῐ́ζοισθον	φενᾱκῐζοίσθην	φενᾱκῐζοίμεθᾰ	φενᾱκῐ́ζοισθε	φενᾱκῐ́ζοιντο
	imperative		φενᾱκῐ́ζου	φενᾱκῐζέσθω	φενᾱκῐ́ζεσθον	φενᾱκῐζέσθων		φενᾱκῐ́ζεσθε	φενᾱκῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φενᾱκῐ́ζειν				φενᾱκῐ́ζεσθαι
participle	m	φενᾱκῐ́ζων				φενᾱκῐζόμενος
	f	φενᾱκῐ́ζουσᾰ				φενᾱκῐζομένη
	n	φενᾱκῐ́ζον				φενᾱκῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφενᾱ́κῐζον, ἐφενᾱκῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφενᾱ́κῐζον	ἐφενᾱ́κῐζες	ἐφενᾱ́κῐζε(ν)	ἐφενᾱκῐ́ζετον	ἐφενᾱκῐζέτην	ἐφενᾱκῐ́ζομεν	ἐφενᾱκῐ́ζετε	ἐφενᾱ́κῐζον
middle/ passive	indicative	ἐφενᾱκῐζόμην	ἐφενᾱκῐ́ζου	ἐφενᾱκῐ́ζετο	ἐφενᾱκῐ́ζεσθον	ἐφενᾱκῐζέσθην	ἐφενᾱκῐζόμεθᾰ	ἐφενᾱκῐ́ζεσθε	ἐφενᾱκῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φενᾱκῐέω, φενᾱκῐέομαι, φενᾱκῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φενᾱκῐέω	φενᾱκῐέεις	φενᾱκῐέει	φενᾱκῐέετον	φενᾱκῐέετον	φενᾱκῐέομεν	φενᾱκῐέετε	φενᾱκῐέουσῐ(ν)
	optative	φενᾱκῐέοιμῐ	φενᾱκῐέοις	φενᾱκῐέοι	φενᾱκῐέοιτον	φενᾱκῐεοίτην	φενᾱκῐέοιμεν	φενᾱκῐέοιτε	φενᾱκῐέοιεν
middle	indicative	φενᾱκῐέομαι	φενᾱκῐέῃ, φενᾱκῐέει	φενᾱκῐέεται	φενᾱκῐέεσθον	φενᾱκῐέεσθον	φενᾱκῐεόμεθᾰ	φενᾱκῐέεσθε	φενᾱκῐέονται
	optative	φενᾱκῐεοίμην	φενᾱκῐέοιο	φενᾱκῐέοιτο	φενᾱκῐέοισθον	φενᾱκῐεοίσθην	φενᾱκῐεοίμεθᾰ	φενᾱκῐέοισθε	φενᾱκῐέοιντο
passive	indicative	φενᾱκῐσθήσομαι	φενᾱκῐσθήσῃ	φενᾱκῐσθήσεται	φενᾱκῐσθήσεσθον	φενᾱκῐσθήσεσθον	φενᾱκῐσθησόμεθᾰ	φενᾱκῐσθήσεσθε	φενᾱκῐσθήσονται
	optative	φενᾱκῐσθησοίμην	φενᾱκῐσθήσοιο	φενᾱκῐσθήσοιτο	φενᾱκῐσθήσοισθον	φενᾱκῐσθησοίσθην	φενᾱκῐσθησοίμεθᾰ	φενᾱκῐσθήσοισθε	φενᾱκῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φενᾱκῐέειν			φενᾱκῐέεσθαι		φενᾱκῐσθήσεσθαι
participle	m	φενᾱκῐέων			φενᾱκῐεόμενος		φενᾱκῐσθησόμενος
	f	φενᾱκῐέουσᾰ			φενᾱκῐεομένη		φενᾱκῐσθησομένη
	n	φενᾱκῐέον			φενᾱκῐεόμενον		φενᾱκῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φενᾱκῐῶ, φενᾱκῐοῦμαι, φενᾱκῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φενᾱκῐῶ	φενᾱκῐεῖς	φενᾱκῐεῖ	φενᾱκῐεῖτον	φενᾱκῐεῖτον	φενᾱκῐοῦμεν	φενᾱκῐεῖτε	φενᾱκῐοῦσῐ(ν)
	optative	φενᾱκῐοίην, φενᾱκῐοῖμῐ	φενᾱκῐοίης, φενᾱκῐοῖς	φενᾱκῐοίη, φενᾱκῐοῖ	φενᾱκῐοῖτον, φενᾱκῐοίητον	φενᾱκῐοίτην, φενᾱκῐοιήτην	φενᾱκῐοῖμεν, φενᾱκῐοίημεν	φενᾱκῐοῖτε, φενᾱκῐοίητε	φενᾱκῐοῖεν, φενᾱκῐοίησᾰν
middle	indicative	φενᾱκῐοῦμαι	φενᾱκῐῇ	φενᾱκῐεῖται	φενᾱκῐεῖσθον	φενᾱκῐεῖσθον	φενᾱκῐούμεθᾰ	φενᾱκῐεῖσθε	φενᾱκῐοῦνται
	optative	φενᾱκῐοίμην	φενᾱκῐοῖο	φενᾱκῐοῖτο	φενᾱκῐοῖσθον	φενᾱκῐοίσθην	φενᾱκῐοίμεθᾰ	φενᾱκῐοῖσθε	φενᾱκῐοῖντο
passive	indicative	φενᾱκῐσθήσομαι	φενᾱκῐσθήσῃ	φενᾱκῐσθήσεται	φενᾱκῐσθήσεσθον	φενᾱκῐσθήσεσθον	φενᾱκῐσθησόμεθᾰ	φενᾱκῐσθήσεσθε	φενᾱκῐσθήσονται
	optative	φενᾱκῐσθησοίμην	φενᾱκῐσθήσοιο	φενᾱκῐσθήσοιτο	φενᾱκῐσθήσοισθον	φενᾱκῐσθησοίσθην	φενᾱκῐσθησοίμεθᾰ	φενᾱκῐσθήσοισθε	φενᾱκῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φενᾱκῐεῖν			φενᾱκῐεῖσθαι		φενᾱκῐσθήσεσθαι
participle	m	φενᾱκῐῶν			φενᾱκῐούμενος		φενᾱκῐσθησόμενος
	f	φενᾱκῐοῦσᾰ			φενᾱκῐουμένη		φενᾱκῐσθησομένη
	n	φενᾱκῐοῦν			φενᾱκῐούμενον		φενᾱκῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφενᾱ́κῐσᾰ, ἐφενᾱκῐσᾰ́μην, ἐφενᾱκῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφενᾱ́κῐσᾰ	ἐφενᾱ́κῐσᾰς	ἐφενᾱ́κῐσε(ν)	ἐφενᾱκῐ́σᾰτον	ἐφενᾱκῐσᾰ́την	ἐφενᾱκῐ́σᾰμεν	ἐφενᾱκῐ́σᾰτε	ἐφενᾱ́κῐσᾰν
	subjunctive	φενᾱκῐ́σω	φενᾱκῐ́σῃς	φενᾱκῐ́σῃ	φενᾱκῐ́σητον	φενᾱκῐ́σητον	φενᾱκῐ́σωμεν	φενᾱκῐ́σητε	φενᾱκῐ́σωσῐ(ν)
	optative	φενᾱκῐ́σαιμῐ	φενᾱκῐ́σειᾰς, φενᾱκῐ́σαις	φενᾱκῐ́σειε(ν), φενᾱκῐ́σαι	φενᾱκῐ́σαιτον	φενᾱκῐσαίτην	φενᾱκῐ́σαιμεν	φενᾱκῐ́σαιτε	φενᾱκῐ́σειᾰν, φενᾱκῐ́σαιεν
	imperative		φενᾱ́κῐσον	φενᾱκῐσᾰ́τω	φενᾱκῐ́σᾰτον	φενᾱκῐσᾰ́των		φενᾱκῐ́σᾰτε	φενᾱκῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφενᾱκῐσᾰ́μην	ἐφενᾱκῐ́σω	ἐφενᾱκῐ́σᾰτο	ἐφενᾱκῐ́σᾰσθον	ἐφενᾱκῐσᾰ́σθην	ἐφενᾱκῐσᾰ́μεθᾰ	ἐφενᾱκῐ́σᾰσθε	ἐφενᾱκῐ́σᾰντο
	subjunctive	φενᾱκῐ́σωμαι	φενᾱκῐ́σῃ	φενᾱκῐ́σηται	φενᾱκῐ́σησθον	φενᾱκῐ́σησθον	φενᾱκῐσώμεθᾰ	φενᾱκῐ́σησθε	φενᾱκῐ́σωνται
	optative	φενᾱκῐσαίμην	φενᾱκῐ́σαιο	φενᾱκῐ́σαιτο	φενᾱκῐ́σαισθον	φενᾱκῐσαίσθην	φενᾱκῐσαίμεθᾰ	φενᾱκῐ́σαισθε	φενᾱκῐ́σαιντο
	imperative		φενᾱ́κῐσαι	φενᾱκῐσᾰ́σθω	φενᾱκῐ́σᾰσθον	φενᾱκῐσᾰ́σθων		φενᾱκῐ́σᾰσθε	φενᾱκῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφενᾱκῐ́σθην	ἐφενᾱκῐ́σθης	ἐφενᾱκῐ́σθη	ἐφενᾱκῐ́σθητον	ἐφενᾱκῐσθήτην	ἐφενᾱκῐ́σθημεν	ἐφενᾱκῐ́σθητε	ἐφενᾱκῐ́σθησᾰν
	subjunctive	φενᾱκῐσθῶ	φενᾱκῐσθῇς	φενᾱκῐσθῇ	φενᾱκῐσθῆτον	φενᾱκῐσθῆτον	φενᾱκῐσθῶμεν	φενᾱκῐσθῆτε	φενᾱκῐσθῶσῐ(ν)
	optative	φενᾱκῐσθείην	φενᾱκῐσθείης	φενᾱκῐσθείη	φενᾱκῐσθεῖτον, φενᾱκῐσθείητον	φενᾱκῐσθείτην, φενᾱκῐσθειήτην	φενᾱκῐσθεῖμεν, φενᾱκῐσθείημεν	φενᾱκῐσθεῖτε, φενᾱκῐσθείητε	φενᾱκῐσθεῖεν, φενᾱκῐσθείησᾰν
	imperative		φενᾱκῐ́σθητῐ	φενᾱκῐσθήτω	φενᾱκῐ́σθητον	φενᾱκῐσθήτων		φενᾱκῐ́σθητε	φενᾱκῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φενᾱκῐ́σαι			φενᾱκῐ́σᾰσθαι		φενᾱκῐσθῆναι
participle	m	φενᾱκῐ́σᾱς			φενᾱκῐσᾰ́μενος		φενᾱκῐσθείς
	f	φενᾱκῐ́σᾱσᾰ			φενᾱκῐσᾰμένη		φενᾱκῐσθεῖσᾰ
	n	φενᾱκῐ́σᾰν			φενᾱκῐσᾰ́μενον		φενᾱκῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεφενᾱ́κῐκᾰ, πεφενᾱ́κῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεφενᾱ́κῐκᾰ	πεφενᾱ́κῐκᾰς	πεφενᾱ́κῐκε(ν)	πεφενᾱκῐ́κᾰτον	πεφενᾱκῐ́κᾰτον	πεφενᾱκῐ́κᾰμεν	πεφενᾱκῐ́κᾰτε	πεφενᾱκῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφενᾱκῐ́κω	πεφενᾱκῐ́κῃς	πεφενᾱκῐ́κῃ	πεφενᾱκῐ́κητον	πεφενᾱκῐ́κητον	πεφενᾱκῐ́κωμεν	πεφενᾱκῐ́κητε	πεφενᾱκῐ́κωσῐ(ν)
	optative	πεφενᾱκῐ́κοιμῐ, πεφενᾱκῐκοίην	πεφενᾱκῐ́κοις, πεφενᾱκῐκοίης	πεφενᾱκῐ́κοι, πεφενᾱκῐκοίη	πεφενᾱκῐ́κοιτον	πεφενᾱκῐκοίτην	πεφενᾱκῐ́κοιμεν	πεφενᾱκῐ́κοιτε	πεφενᾱκῐ́κοιεν
	imperative		πεφενᾱ́κῐκε	πεφενᾱκῐκέτω	πεφενᾱκῐ́κετον	πεφενᾱκῐκέτων		πεφενᾱκῐ́κετε	πεφενᾱκῐκόντων
middle/ passive	indicative	πεφενᾱ́κῐσμαι	πεφενᾱ́κῐσαι	πεφενᾱ́κῐσται	πεφενᾱ́κῐσθον	πεφενᾱ́κῐσθον	πεφενᾱκῐ́σμεθᾰ	πεφενᾱ́κῐσθε	πεφενᾱκῐ́δᾰται
	subjunctive	πεφενᾱκῐσμένος ὦ	πεφενᾱκῐσμένος ᾖς	πεφενᾱκῐσμένος ᾖ	πεφενᾱκῐσμένω ἦτον	πεφενᾱκῐσμένω ἦτον	πεφενᾱκῐσμένοι ὦμεν	πεφενᾱκῐσμένοι ἦτε	πεφενᾱκῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφενᾱκῐσμένος εἴην	πεφενᾱκῐσμένος εἴης	πεφενᾱκῐσμένος εἴη	πεφενᾱκῐσμένω εἴητον/εἶτον	πεφενᾱκῐσμένω εἰήτην/εἴτην	πεφενᾱκῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφενᾱκῐσμένοι εἴητε/εἶτε	πεφενᾱκῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεφενᾱ́κῐσο	πεφενᾱκῐ́σθω	πεφενᾱ́κῐσθον	πεφενᾱκῐ́σθων		πεφενᾱ́κῐσθε	πεφενᾱκῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφενᾱκῐκέναι				πεφενᾱκῐ́σθαι
participle	m	πεφενᾱκῐκώς				πεφενᾱκῐσμένος
	f	πεφενᾱκῐκυῖᾰ				πεφενᾱκῐσμένη
	n	πεφενᾱκῐκός				πεφενᾱκῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεφενᾱκῐ́κειν, ἐπεφενᾱκῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφενᾱκῐ́κειν, ἐπεφενᾱκῐ́κη	ἐπεφενᾱκῐ́κεις, ἐπεφενᾱκῐ́κης	ἐπεφενᾱκῐ́κει(ν)	ἐπεφενᾱκῐ́κετον	ἐπεφενᾱκῐκέτην	ἐπεφενᾱκῐ́κεμεν	ἐπεφενᾱκῐ́κετε	ἐπεφενᾱκῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεφενᾱκῐ́σμην	ἐπεφενᾱ́κῐσο	ἐπεφενᾱ́κῐστο	ἐπεφενᾱ́κῐσθον	ἐπεφενᾱκῐ́σθην	ἐπεφενᾱκῐ́σμεθᾰ	ἐπεφενᾱ́κῐσθε	ἐπεφενᾱκῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “φενακίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φενακίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• φενακίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette