φαρμάκοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰar.má.koi̯n/ → /ɸarˈma.cyn/ → /farˈma.cin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰar.má.koi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰarˈma.kyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸarˈma.cyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /farˈma.cyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /farˈma.cin/

Noun

φᾰρμᾰ́κοιν • (phărmắkoin)

1. genitive/dative dual of φᾰ́ρμᾰκον (phắrmăkon)