τυρόκνηστις

Ancient Greek

Etymology

From τυρός (turós, “cheese”) +‎ κνήστις (knḗstis, “grater”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tyː.ró.knɛːs.tis/ → /tyˈro.knis.tis/ → /tiˈro.knis.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tyː.ró.knɛːs.tis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tyˈro.kne̝s.tis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tyˈro.knis.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tyˈro.knis.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tiˈro.knis.tis/

Noun

τῡρόκνηστῐς • (tūróknēstĭs) f (genitive τῡροκνήστῐδος); third declension

1. cheese grater

Declension

Third declension of ἡ τῡρόκνηστῐς; τῆς τῡροκνήστῐδος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ τῡρόκνηστῐς hē tūróknēstĭs	τὼ τῡροκνήστῐδε tṑ tūroknḗstĭde	αἱ τῡροκνήστῐδες hai tūroknḗstĭdes
Genitive	τῆς τῡροκνήστῐδος tês tūroknḗstĭdos	τοῖν τῡροκνηστῐ́δοιν toîn tūroknēstĭ́doin	τῶν τῡροκνηστῐ́δων tôn tūroknēstĭ́dōn
Dative	τῇ τῡροκνήστῐδῐ têi tūroknḗstĭdĭ	τοῖν τῡροκνηστῐ́δοιν toîn tūroknēstĭ́doin	ταῖς τῡροκνήστῐσῐ / τῡροκνήστῐσῐν taîs tūroknḗstĭsĭ(n)
Accusative	τὴν τῡροκνήστῐδᾰ tḕn tūroknḗstĭdă	τὼ τῡροκνήστῐδε tṑ tūroknḗstĭde	τᾱ̀ς τῡροκνήστῐδᾰς tā̀s tūroknḗstĭdăs
Vocative	τῡρόκνηστῐς tūróknēstĭs	τῡροκνήστῐδε tūroknḗstĭde	τῡροκνήστῐδες tūroknḗstĭdes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ds.

Further reading

• “τυρόκνηστις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τυρόκνηστις”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τυρόκνηστις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette