τετρασύλλαβος

Ancient Greek

Etymology

From τετρᾰ- (tetra-, “four”) +‎ σῠλλᾰβή (sullabḗ, “syllable”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tra.sýl.la.bos/ → /te.traˈsyl.la.βos/ → /te.traˈsi.la.vos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tra.sýl.la.bos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.traˈsyl.la.bos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.traˈsyl.la.βos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.traˈsyl.la.vos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.traˈsi.la.vos/

Adjective

τετρᾰσῠ́λλᾰβος • (tetrasúllabos) m or f (neuter τετρᾰσῠ́λλᾰβον); second declension

1. of four syllables
   • 125 CE – 200 CE, Lucian, The Dream or The Cock 29

Inflection

Second declension of τετρᾰσῠ́λλᾰβος; τετρᾰσῠ́λλᾰβον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		τετρᾰσῠ́λλᾰβος tetrasúllabos	τετρᾰσῠ́λλᾰβον tetrasúllabon		τετρᾰσῠλλᾰ́βω tetrasullábō	τετρᾰσῠλλᾰ́βω tetrasullábō		τετρᾰσῠ́λλᾰβοι tetrasúllaboi	τετρᾰσῠ́λλᾰβᾰ tetrasúllaba
Genitive		τετρᾰσῠλλᾰ́βου tetrasullábou	τετρᾰσῠλλᾰ́βου tetrasullábou		τετρᾰσῠλλᾰ́βοιν tetrasulláboin	τετρᾰσῠλλᾰ́βοιν tetrasulláboin		τετρᾰσῠλλᾰ́βων tetrasullábōn	τετρᾰσῠλλᾰ́βων tetrasullábōn
Dative		τετρᾰσῠλλᾰ́βῳ tetrasullábōi	τετρᾰσῠλλᾰ́βῳ tetrasullábōi		τετρᾰσῠλλᾰ́βοιν tetrasulláboin	τετρᾰσῠλλᾰ́βοιν tetrasulláboin		τετρᾰσῠλλᾰ́βοις tetrasullábois	τετρᾰσῠλλᾰ́βοις tetrasullábois
Accusative		τετρᾰσῠ́λλᾰβον tetrasúllabon	τετρᾰσῠ́λλᾰβον tetrasúllabon		τετρᾰσῠλλᾰ́βω tetrasullábō	τετρᾰσῠλλᾰ́βω tetrasullábō		τετρᾰσῠλλᾰ́βους tetrasullábous	τετρᾰσῠ́λλᾰβᾰ tetrasúllaba
Vocative		τετρᾰσῠ́λλᾰβε tetrasúllabe	τετρᾰσῠ́λλᾰβον tetrasúllabon		τετρᾰσῠλλᾰ́βω tetrasullábō	τετρᾰσῠλλᾰ́βω tetrasullábō		τετρᾰσῠ́λλᾰβοι tetrasúllaboi	τετρᾰσῠ́λλᾰβᾰ tetrasúllaba
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		τετρᾰσῠλλᾰ́βως tetrasullábōs			τετρᾰσῠλλᾰβώτερος tetrasullabṓteros			τετρᾰσῠλλᾰβώτᾰτος tetrasullabṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “τετρασύλλαβος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• τετρασύλλαβος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette