τετίημαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tí.ɛː.mai̯/ → /teˈti.i.mɛ/ → /teˈti.i.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tí.ɛː.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /teˈti.e̝.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /teˈti.i.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /teˈti.i.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /teˈti.i.me/

Verb

τετίημαι • (tetíēmai)

1. (Epic) to be sorrowful

Conjugation

   Perfect: τετῐ́ημαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	τετῐ́ημαι	τετῐ́ησαι	τετῐ́ηται	τετῐ́ησθον	τετῐ́ησθον	τετῐήμεθᾰ	τετῐ́ησθε	τετῐ́ηνται
	subjunctive	τετῐημένος ὦ	τετῐημένος ᾖς	τετῐημένος ᾖ	τετῐημένω ἦτον	τετῐημένω ἦτον	τετῐημένοι ὦμεν	τετῐημένοι ἦτε	τετῐημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετῐημένος εἴην	τετῐημένος εἴης	τετῐημένος εἴη	τετῐημένω εἴητον/εἶτον	τετῐημένω εἰήτην/εἴτην	τετῐημένοι εἴημεν/εἶμεν	τετῐημένοι εἴητε/εἶτε	τετῐήμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
	imperative		τετῐ́ησο	τετῐήσθω	τετῐ́ησθον	τετῐήσθων		τετῐ́ησθε	τετῐήσθων
infinitive						τετῐῆσθαι
participle	m					τετῐημένος
	f					τετῐημένη
	n					τετῐημένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. The only active form is the participle τετιηώς (tetiēṓs)

Further reading

• “τετίημαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τετίημαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τετίημαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τετίημαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press