τερπικεραύνῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ter.pi.ke.rǎu̯.nɔːi̯/ → /ter.pi.ceˈra.βno/ → /ter.pi.ceˈra.vno/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ter.pi.ke.rǎu̯.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ter.pi.keˈraw.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ter.pi.ceˈra.βno/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ter.pi.ceˈra.vno/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ter.pi.ceˈra.vno/

Adjective

τερπῐκεραύνῳ • (terpĭkeraúnōi)

1. masculine dative singular of τερπῐκέραυνος (terpĭkéraunos)