τερμίνθινος

Ancient Greek

Etymology

From τέρμινθος (términthos, “terebinth”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ter.mín.tʰi.nos/ → /terˈmin.θi.nos/ → /terˈmin.θi.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ter.mín.tʰi.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /terˈmin.tʰi.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /terˈmin.θi.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /terˈmin.θi.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /terˈmin.θi.nos/

Adjective

τερμίνθῐνος • (termínthinos) m (feminine τερμινθῐ́νη, neuter τερμίνθῐνον); first/second declension

1. of the terebinth tree

Inflection

First and second declension of τερμίνθῐνος; τερμινθῐ́νη; τερμίνθῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τερμίνθῐνος termínthinos	τερμινθῐ́νη terminthínē	τερμίνθῐνον termínthinon		τερμινθῐ́νω terminthínō	τερμινθῐ́νᾱ terminthínā	τερμινθῐ́νω terminthínō		τερμίνθῐνοι termínthinoi	τερμίνθῐναι termínthinai	τερμίνθῐνᾰ termínthina
Genitive		τερμινθῐ́νου terminthínou	τερμινθῐ́νης terminthínēs	τερμινθῐ́νου terminthínou		τερμινθῐ́νοιν terminthínoin	τερμινθῐ́ναιν terminthínain	τερμινθῐ́νοιν terminthínoin		τερμινθῐ́νων terminthínōn	τερμινθῐ́νων terminthínōn	τερμινθῐ́νων terminthínōn
Dative		τερμινθῐ́νῳ terminthínōi	τερμινθῐ́νῃ terminthínēi	τερμινθῐ́νῳ terminthínōi		τερμινθῐ́νοιν terminthínoin	τερμινθῐ́ναιν terminthínain	τερμινθῐ́νοιν terminthínoin		τερμινθῐ́νοις terminthínois	τερμινθῐ́ναις terminthínais	τερμινθῐ́νοις terminthínois
Accusative		τερμίνθῐνον termínthinon	τερμινθῐ́νην terminthínēn	τερμίνθῐνον termínthinon		τερμινθῐ́νω terminthínō	τερμινθῐ́νᾱ terminthínā	τερμινθῐ́νω terminthínō		τερμινθῐ́νους terminthínous	τερμινθῐ́νᾱς terminthínās	τερμίνθῐνᾰ termínthina
Vocative		τερμίνθῐνε termínthine	τερμινθῐ́νη terminthínē	τερμίνθῐνον termínthinon		τερμινθῐ́νω terminthínō	τερμινθῐ́νᾱ terminthínā	τερμινθῐ́νω terminthínō		τερμίνθῐνοι termínthinoi	τερμίνθῐναι termínthinai	τερμίνθῐνᾰ termínthina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τερμινθῐ́νως terminthínōs				τερμινθῐνώτερος terminthinṓteros				τερμινθῐνώτᾰτος terminthinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “τερμίνθινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τερμίνθινος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τερμίνθινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette