τεθριπποτρόφος

Ancient Greek

Etymology

From τέθρῐππον (téthrĭppon, “quadriga”) +‎ τρέφω (tréphō, “to feed, nourish”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tʰrip.po.tró.pʰos/ → /te.θrip.poˈtro.ɸos/ → /te.θri.poˈtro.fos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tʰrip.po.tró.pʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.tʰrip.poˈtro.pʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.θrip.poˈtro.ɸos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.θrip.poˈtro.fos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.θri.poˈtro.fos/

Adjective

τεθρῐπποτρόφος • (tethrĭppotróphos) m or f (neuter τεθρῐπποτρόφον); second declension

1. keeping a team of four horses

Inflection

Second declension of τεθρῐπποτρόφος; τεθρῐπποτρόφον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		τεθρῐπποτρόφος tethrĭppotróphos	τεθρῐπποτρόφον tethrĭppotróphon		τεθρῐπποτρόφω tethrĭppotróphō	τεθρῐπποτρόφω tethrĭppotróphō		τεθρῐπποτρόφοι tethrĭppotróphoi	τεθρῐπποτρόφᾰ tethrĭppotróphă
Genitive		τεθρῐπποτρόφου tethrĭppotróphou	τεθρῐπποτρόφου tethrĭppotróphou		τεθρῐπποτρόφοιν tethrĭppotróphoin	τεθρῐπποτρόφοιν tethrĭppotróphoin		τεθρῐπποτρόφων tethrĭppotróphōn	τεθρῐπποτρόφων tethrĭppotróphōn
Dative		τεθρῐπποτρόφῳ tethrĭppotróphōi	τεθρῐπποτρόφῳ tethrĭppotróphōi		τεθρῐπποτρόφοιν tethrĭppotróphoin	τεθρῐπποτρόφοιν tethrĭppotróphoin		τεθρῐπποτρόφοις tethrĭppotróphois	τεθρῐπποτρόφοις tethrĭppotróphois
Accusative		τεθρῐπποτρόφον tethrĭppotróphon	τεθρῐπποτρόφον tethrĭppotróphon		τεθρῐπποτρόφω tethrĭppotróphō	τεθρῐπποτρόφω tethrĭppotróphō		τεθρῐπποτρόφους tethrĭppotróphous	τεθρῐπποτρόφᾰ tethrĭppotróphă
Vocative		τεθρῐπποτρόφε tethrĭppotróphe	τεθρῐπποτρόφον tethrĭppotróphon		τεθρῐπποτρόφω tethrĭppotróphō	τεθρῐπποτρόφω tethrĭppotróphō		τεθρῐπποτρόφοι tethrĭppotróphoi	τεθρῐπποτρόφᾰ tethrĭppotróphă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		τεθρῐπποτρόφως tethrĭppotróphōs			τεθρῐπποτροφώτερος tethrĭppotrophṓteros			τεθρῐπποτροφώτᾰτος tethrĭppotrophṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “τεθριπποτρόφος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τεθριπποτρόφος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τεθριπποτρόφος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette