τεθνηκότε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tʰnɛː.kó.te/ → /te.θniˈko.te/ → /te.θniˈko.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tʰnɛː.kó.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.tʰne̝ˈko.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.θniˈko.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.θniˈko.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.θniˈko.te/

Participle

τεθνηκότε • (tethnēkóte)

1. masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of τεθνηκώς (tethnēkṓs)