τείνομεν

See also: τείνομε and ἐτείνομεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /těː.no.men/ → /ˈti.no.men/ → /ˈti.no.men/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /těː.no.men/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈti.no.men/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈti.no.men/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈti.no.men/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈti.no.men/

Verb

τείνομεν • (teínomen)

1. first-person plural indicative present active of τείνω (teínō)