τίλλω

Ancient Greek

Etymology

Unknown. This verb cannot be an old primary formation. If not a loan, it must be a denominative from unattested *τίλος (*tílos). There are no cognates outside Greek. Frisk suggests a pre-form *πτίλλω (*ptíllō), which would belong to πτίλον (ptílon, “feather”), via dissimilation in the compounded form.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tíl.lɔː/ → /ˈtil.lo/ → /ˈti.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tíl.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtil.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtil.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtil.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈti.lo/

Verb

τῐ́λλω • (tíllō)

1. to pluck or pull out hair
2. (passive voice) to have one's hair plucked
3. to pluck the harp strings
4. to pick so as to extract fibre
5. to tear one's hair in sorrow
6. (figuratively) to pluck, vex, annoy

Inflection

   Present: τῐ́λλω, τῐ́λλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῐ́λλω	τῐ́λλεις	τῐ́λλει	τῐ́λλετον	τῐ́λλετον	τῐ́λλομεν	τῐ́λλετε	τῐ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	τῐ́λλω	τῐ́λλῃς	τῐ́λλῃ	τῐ́λλητον	τῐ́λλητον	τῐ́λλωμεν	τῐ́λλητε	τῐ́λλωσῐ(ν)
	optative	τῐ́λλοιμῐ	τῐ́λλοις	τῐ́λλοι	τῐ́λλοιτον	τῐλλοίτην	τῐ́λλοιμεν	τῐ́λλοιτε	τῐ́λλοιεν
	imperative		τῐ́λλε	τῐλλέτω	τῐ́λλετον	τῐλλέτων		τῐ́λλετε	τῐλλόντων
middle/ passive	indicative	τῐ́λλομαι	τῐ́λλῃ, τῐ́λλει	τῐ́λλεται	τῐ́λλεσθον	τῐ́λλεσθον	τῐλλόμεθᾰ	τῐ́λλεσθε	τῐ́λλονται
	subjunctive	τῐ́λλωμαι	τῐ́λλῃ	τῐ́λληται	τῐ́λλησθον	τῐ́λλησθον	τῐλλώμεθᾰ	τῐ́λλησθε	τῐ́λλωνται
	optative	τῐλλοίμην	τῐ́λλοιο	τῐ́λλοιτο	τῐ́λλοισθον	τῐλλοίσθην	τῐλλοίμεθᾰ	τῐ́λλοισθε	τῐ́λλοιντο
	imperative		τῐ́λλου	τῐλλέσθω	τῐ́λλεσθον	τῐλλέσθων		τῐ́λλεσθε	τῐλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τῐ́λλειν				τῐ́λλεσθαι
participle	m	τῐ́λλων				τῐλλόμενος
	f	τῐ́λλουσᾰ				τῐλλομένη
	n	τῐ́λλον				τῐλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔτῐλλον, ἐτῐλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτῐλλον	ἔτῐλλες	ἔτῐλλε(ν)	ἐτῐ́λλετον	ἐτῐλλέτην	ἐτῐ́λλομεν	ἐτῐ́λλετε	ἔτῐλλον
middle/ passive	indicative	ἐτῐλλόμην	ἐτῐ́λλου	ἐτῐ́λλετο	ἐτῐ́λλεσθον	ἐτῐλλέσθην	ἐτῐλλόμεθᾰ	ἐτῐ́λλεσθε	ἐτῐ́λλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τῐλέω, τῐλέομαι, τῐλησήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῐλέω	τῐλέεις	τῐλέει	τῐλέετον	τῐλέετον	τῐλέομεν	τῐλέετε	τῐλέουσῐ(ν)
	optative	τῐλέοιμῐ	τῐλέοις	τῐλέοι	τῐλέοιτον	τῐλεοίτην	τῐλέοιμεν	τῐλέοιτε	τῐλέοιεν
middle	indicative	τῐλέομαι	τῐλέῃ, τῐλέει	τῐλέεται	τῐλέεσθον	τῐλέεσθον	τῐλεόμεθᾰ	τῐλέεσθε	τῐλέονται
	optative	τῐλεοίμην	τῐλέοιο	τῐλέοιτο	τῐλέοισθον	τῐλεοίσθην	τῐλεοίμεθᾰ	τῐλέοισθε	τῐλέοιντο
passive	indicative	τῐλησήσομαι	τῐλησήσῃ	τῐλησήσεται	τῐλησήσεσθον	τῐλησήσεσθον	τῐλησησόμεθᾰ	τῐλησήσεσθε	τῐλησήσονται
	optative	τῐλησησοίμην	τῐλησήσοιο	τῐλησήσοιτο	τῐλησήσοισθον	τῐλησησοίσθην	τῐλησησοίμεθᾰ	τῐλησήσοισθε	τῐλησήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τῐλέειν			τῐλέεσθαι		τῐλησήσεσθαι
participle	m	τῐλέων			τῐλεόμενος		τῐλησησόμενος
	f	τῐλέουσᾰ			τῐλεομένη		τῐλησησομένη
	n	τῐλέον			τῐλεόμενον		τῐλησησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τῐλῶ, τῐλοῦμαι, τῐλησήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῐλῶ	τῐλεῖς	τῐλεῖ	τῐλεῖτον	τῐλεῖτον	τῐλοῦμεν	τῐλεῖτε	τῐλοῦσῐ(ν)
	optative	τῐλοίην, τῐλοῖμῐ	τῐλοίης, τῐλοῖς	τῐλοίη, τῐλοῖ	τῐλοῖτον, τῐλοίητον	τῐλοίτην, τῐλοιήτην	τῐλοῖμεν, τῐλοίημεν	τῐλοῖτε, τῐλοίητε	τῐλοῖεν, τῐλοίησᾰν
middle	indicative	τῐλοῦμαι	τῐλῇ	τῐλεῖται	τῐλεῖσθον	τῐλεῖσθον	τῐλούμεθᾰ	τῐλεῖσθε	τῐλοῦνται
	optative	τῐλοίμην	τῐλοῖο	τῐλοῖτο	τῐλοῖσθον	τῐλοίσθην	τῐλοίμεθᾰ	τῐλοῖσθε	τῐλοῖντο
passive	indicative	τῐλησήσομαι	τῐλησήσῃ	τῐλησήσεται	τῐλησήσεσθον	τῐλησήσεσθον	τῐλησησόμεθᾰ	τῐλησήσεσθε	τῐλησήσονται
	optative	τῐλησησοίμην	τῐλησήσοιο	τῐλησήσοιτο	τῐλησήσοισθον	τῐλησησοίσθην	τῐλησησοίμεθᾰ	τῐλησήσοισθε	τῐλησήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τῐλεῖν			τῐλεῖσθαι		τῐλησήσεσθαι
participle	m	τῐλῶν			τῐλούμενος		τῐλησησόμενος
	f	τῐλοῦσᾰ			τῐλουμένη		τῐλησησομένη
	n	τῐλοῦν			τῐλούμενον		τῐλησησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτῐλᾰ, ἐτῐλᾰ́μην, ἐτῐ́λην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτῐλᾰ	ἔτῐλᾰς	ἔτῐλε(ν)	ἐτῐ́λᾰτον	ἐτῐλᾰ́την	ἐτῐ́λᾰμεν	ἐτῐ́λᾰτε	ἔτῐλᾰν
	subjunctive	τῐ́λω	τῐ́λῃς	τῐ́λῃ	τῐ́λητον	τῐ́λητον	τῐ́λωμεν	τῐ́λητε	τῐ́λωσῐ(ν)
	optative	τῐ́λαιμῐ	τῐ́λειᾰς, τῐ́λαις	τῐ́λειε(ν), τῐ́λαι	τῐ́λαιτον	τῐλαίτην	τῐ́λαιμεν	τῐ́λαιτε	τῐ́λειᾰν, τῐ́λαιεν
	imperative		τῐ́λον	τῐλᾰ́τω	τῐ́λᾰτον	τῐλᾰ́των		τῐ́λᾰτε	τῐλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτῐλᾰ́μην	ἐτῐ́λω	ἐτῐ́λᾰτο	ἐτῐ́λᾰσθον	ἐτῐλᾰ́σθην	ἐτῐλᾰ́μεθᾰ	ἐτῐ́λᾰσθε	ἐτῐ́λᾰντο
	subjunctive	τῐ́λωμαι	τῐ́λῃ	τῐ́ληται	τῐ́λησθον	τῐ́λησθον	τῐλώμεθᾰ	τῐ́λησθε	τῐ́λωνται
	optative	τῐλαίμην	τῐ́λαιο	τῐ́λαιτο	τῐ́λαισθον	τῐλαίσθην	τῐλαίμεθᾰ	τῐ́λαισθε	τῐ́λαιντο
	imperative		τῐ́λαι	τῐλᾰ́σθω	τῐ́λᾰσθον	τῐλᾰ́σθων		τῐ́λᾰσθε	τῐλᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτῐ́λην	ἐτῐ́λης	ἐτῐ́λη	ἐτῐ́λητον	ἐτῐλήτην	ἐτῐ́λημεν	ἐτῐ́λητε	ἐτῐ́λησᾰν
	subjunctive	τῐλῶ	τῐλῇς	τῐλῇ	τῐλῆτον	τῐλῆτον	τῐλῶμεν	τῐλῆτε	τῐλῶσῐ(ν)
	optative	τῐλείην	τῐλείης	τῐλείη	τῐλεῖτον, τῐλείητον	τῐλείτην, τῐλειήτην	τῐλεῖμεν, τῐλείημεν	τῐλεῖτε, τῐλείητε	τῐλεῖεν, τῐλείησᾰν
	imperative		τῐ́ληθῐ	τῐλήτω	τῐ́λητον	τῐλήτων		τῐ́λητε	τῐλέντων
		active			middle		passive
infinitive		τῐ́λαι			τῐ́λᾰσθαι		τῐλῆναι
participle	m	τῐ́λᾱς			τῐλᾰ́μενος		τῐλείς
	f	τῐ́λᾱσᾰ			τῐλᾰμένη		τῐλεῖσᾰ
	n	τῐ́λᾰν			τῐλᾰ́μενον		τῐλέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτῐλκᾰ, ἔτῐλμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτῐλκᾰ	τέτῐλκᾰς	τέτῐλκε(ν)	τετῐ́λκᾰτον	τετῐ́λκᾰτον	τετῐ́λκᾰμεν	τετῐ́λκᾰτε	τετῐ́λκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετῐ́λκω	τετῐ́λκῃς	τετῐ́λκῃ	τετῐ́λκητον	τετῐ́λκητον	τετῐ́λκωμεν	τετῐ́λκητε	τετῐ́λκωσῐ(ν)
	optative	τετῐ́λκοιμῐ, τετῐλκοίην	τετῐ́λκοις, τετῐλκοίης	τετῐ́λκοι, τετῐλκοίη	τετῐ́λκοιτον	τετῐλκοίτην	τετῐ́λκοιμεν	τετῐ́λκοιτε	τετῐ́λκοιεν
	imperative		τέτῐλκε	τετῐλκέτω	τετῐ́λκετον	τετῐλκέτων		τετῐ́λκετε	τετῐλκόντων
middle/ passive	indicative	ἔτῐλμαι	ἔτῐλσαι	ἔτῐλται	ἔτῐλθον	ἔτῐλθον	ἐτῐ́λμεθᾰ	ἔτῐλθε	ἐτῐ́λᾰται
	subjunctive	ἐτῐλμένος ὦ	ἐτῐλμένος ᾖς	ἐτῐλμένος ᾖ	ἐτῐλμένω ἦτον	ἐτῐλμένω ἦτον	ἐτῐλμένοι ὦμεν	ἐτῐλμένοι ἦτε	ἐτῐλμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐτῐλμένος εἴην	ἐτῐλμένος εἴης	ἐτῐλμένος εἴη	ἐτῐλμένω εἴητον/εἶτον	ἐτῐλμένω εἰήτην/εἴτην	ἐτῐλμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐτῐλμένοι εἴητε/εἶτε	ἐτῐλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔτῐλσο	ἐτῐ́λθω	ἔτῐλθον	ἐτῐ́λθων		ἔτῐλθε	ἐτῐ́λθων
		active				middle/passive
infinitive		τετῐλκέναι				ἐτῐ́λθαι
participle	m	τετῐλκώς				ἐτῐλμένος
	f	τετῐλκυῖᾰ				ἐτῐλμένη
	n	τετῐλκός				ἐτῐλμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀποτῐ́λλω (apotíllō)
• θρῠοτῐ́λλω (thruotíllō)
• ὁλοτῐ́λλω (holotíllō)
• πᾰρᾰτῐ́λλω (paratíllō)
• περῐτῐ́λλω (peritíllō)
• τῐλλοπώγων (tillopṓgōn)
• τῐ́λμᾰ (tílma)
• τῐλμός (tilmós)
• τῐ́λσῐς (tílsis)
• τῐ́λτρον (tíltron)

 

Further reading

• “τίλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τίλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τίλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN