τέττιγος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tét.tiː.ɡos/ → /ˈtet.ti.ɣos/ → /ˈte.ti.ɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tét.tiː.ɡos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtet.ti.ɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtet.ti.ɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtet.ti.ɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈte.ti.ɣos/

Noun

τέττῑγος • (téttīgos)

1. genitive singular of τέττῑξ (téttīx)