τέττιγι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tét.tiː.ɡi/ → /ˈtet.ti.ʝi/ → /ˈte.ti.ʝi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tét.tiː.ɡi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtet.ti.ɡi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtet.ti.ʝi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtet.ti.ʝi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈte.ti.ʝi/

Noun

τέττῑγῐ • (téttīgĭ)

1. dative singular of τέττῑξ (téttīx)