τέττιγες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tét.tiː.ɡes/ → /ˈtet.ti.ʝes/ → /ˈte.ti.ʝes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tét.tiː.ɡes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtet.ti.ɡes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtet.ti.ʝes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtet.ti.ʝes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈte.ti.ʝes/

Noun

τέττῑγες • (téttīges) m

1. nominative plural of τέττῑξ (téttīx)
2. vocative plural of τέττῑξ (téttīx)