σὴ λαμπρότης

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛ̀ː lam.pró.tɛːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝ lamˈpro.te̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /si lamˈpro.tis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si lamˈpro.tis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si lamˈbro.tis/

Pronoun

σὴ λᾰμπρότης • (sḕ lamprótēs) f (genitive σῆς λᾰμπρότητος); first and third declension

(Koine and Byzantine) Your Serene Highness(es)
- 5th–6th centuries, “LIX. Fragment of loan [Bodl. MS. Gr. class. e. 35 (P)]” (papyrus 59, probably from Hermopolis; pages 95–96), in Bernard Pyne Grenfell, editor, An Alexandrian Erotic Fragment and other Greek Papyri chiefly Ptolemaic, Oxford: At the Clarendon Press, published 1896, § E. Papyri of the Byzantine Period, page 96, lines 1–6:
  εἰς ἰδίαν ἡμῶν καὶ ἀναγκαίαν χρείαν, λόγω προχρείας ἡ[μ]ᾶς
  ὀφείλειν αὐτῆ χρυσοῦ κεφαλαίου νομισμάτια δεσποτικὰ
  δόκιμα ἁπλᾶ ἕξ, ἕκαστον παρὰ κεράτια τρία τῶ χρυσοχοϊκῶ
  σταθμῶ, γι χρ/ νᵒ ϛ π κερ ιη χρ/, ἐπὶ τῶ ταῦτα εἶναι παρ’ ἡμῖν
  λόγω προχρείας ἐφ’ ὅτον χρόνον γεωργοῦμεν τὸ κτῆμα τῆς σῆς
  λαμπρότητος, τὸ διακείμενον ἐν τῆ αὐτῆ νήσω καλούμενον
  eis idían hēmôn kaì anankaían khreían, lógō prokhreías hē[m]âs
  opheílein autê khrusoû kephalaíou nomismátia despotikà
  dókima haplâ héx, hékaston parà kerátia tría tô khrusokhoïkô
  stathmô, gínetai khrusoû nomismátia 6 parà kerátia 18 khrusoû [nomismátia], epì tô taûta eînai par’ hēmîn
  lógō prokhreías eph’ hóton khrónon geōrgoûmen tò ktêma tês sês
  lamprótētos, tò diakeímenon en tê autê nḗsō kaloúmenon
  (please add an English translation of this quotation)

Declension

First and third declension of ἡ σὴ λᾰμπρότης; τῆς σῆς λᾰμπρότητος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σὴ λᾰμπρότης hē sḕ lamprótēs	τὼ σφωϊτέρᾱ λᾰμπρότητε tṑ sphōïtérā lamprótēte	αἱ ῡ̔μέτεραι λᾰμπρότητες hai hūméterai lamprótētes
Genitive	τῆς σῆς λᾰμπρότητος tês sês lamprótētos	τοῖν σφωϊτέραιν λᾰμπροτήτοιν toîn sphōïtérain lamprotḗtoin	τῶν ῡ̔μετέρων λᾰμπροτήτων tôn hūmetérōn lamprotḗtōn
Dative	τῇ σῇ λᾰμπρότητῐ têi sêi lamprótēti	τοῖν σφωϊτέραιν λᾰμπροτήτοιν toîn sphōïtérain lamprotḗtoin	ταῖς ῡ̔μετέραις λᾰμπρότησῐ / ῡ̔μετέραις λᾰμπρότησῐν taîs hūmetérais lamprótēsi(n)
Accusative	τὴν σὴν λᾰμπρότητᾰ tḕn sḕn lamprótēta	τὼ σφωϊτέρᾱ λᾰμπρότητε tṑ sphōïtérā lamprótēte	τᾱ̀ς ῡ̔μετέρᾱς λᾰμπρότητᾰς tā̀s hūmetérās lamprótētas
Vocative	(ὦ) σὴ λᾰμπρότης (ô) sḕ lamprótēs	(ὦ) σφωϊτέρᾱ λᾰμπρότητε (ô) sphōïtérā lamprótēte	(ὦ) ῡ̔μέτεραι λᾰμπρότητες (ô) hūméterai lamprótētes

Dialectal forms:
Notes:	• This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. • Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

Ancient Greek

Pronunciation

Pronoun

Declension

Further reading