σωφρονέω

Ancient Greek

Etymology

From σώφρων (sṓphrōn, “prudent”) +‎ -έω (-éō, “verb forming suffix”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɔː.pʰro.né.ɔː/ → /so.ɸroˈne.o/ → /so.froˈne.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɔː.pʰro.né.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /so.pʰroˈne.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /so.ɸroˈne.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /so.froˈne.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /so.froˈne.o/

Verb

σωφρονέω • (sōphronéō)

1. to be prudent, moderate, temperate
2. to be sound of mind
3. come to one's senses, learn moderation

Conjugation

   Present: σωφρονέω, σωφρονέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σωφρονέω	σωφρονέεις	σωφρονέει	σωφρονέετον	σωφρονέετον	σωφρονέομεν	σωφρονέετε	σωφρονέουσῐ(ν)
	subjunctive	σωφρονέω	σωφρονέῃς	σωφρονέῃ	σωφρονέητον	σωφρονέητον	σωφρονέωμεν	σωφρονέητε	σωφρονέωσῐ(ν)
	optative	σωφρονέοιμῐ	σωφρονέοις	σωφρονέοι	σωφρονέοιτον	σωφρονεοίτην	σωφρονέοιμεν	σωφρονέοιτε	σωφρονέοιεν
	imperative		σωφρόνεε	σωφρονεέτω	σωφρονέετον	σωφρονεέτων		σωφρονέετε	σωφρονεόντων
middle/ passive	indicative	σωφρονέομαι	σωφρονέῃ, σωφρονέει	σωφρονέεται	σωφρονέεσθον	σωφρονέεσθον	σωφρονεόμεθᾰ	σωφρονέεσθε	σωφρονέονται
	subjunctive	σωφρονέωμαι	σωφρονέῃ	σωφρονέηται	σωφρονέησθον	σωφρονέησθον	σωφρονεώμεθᾰ	σωφρονέησθε	σωφρονέωνται
	optative	σωφρονεοίμην	σωφρονέοιο	σωφρονέοιτο	σωφρονέοισθον	σωφρονεοίσθην	σωφρονεοίμεθᾰ	σωφρονέοισθε	σωφρονέοιντο
	imperative		σωφρονέου	σωφρονεέσθω	σωφρονέεσθον	σωφρονεέσθων		σωφρονέεσθε	σωφρονεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σωφρονέειν				σωφρονέεσθαι
participle	m	σωφρονέων				σωφρονεόμενος
	f	σωφρονέουσᾰ				σωφρονεομένη
	n	σωφρονέον				σωφρονεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: σωφρονῶ, σωφρονοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σωφρονῶ	σωφρονεῖς	σωφρονεῖ	σωφρονεῖτον	σωφρονεῖτον	σωφρονοῦμεν	σωφρονεῖτε	σωφρονοῦσῐ(ν)
	subjunctive	σωφρονῶ	σωφρονῇς	σωφρονῇ	σωφρονῆτον	σωφρονῆτον	σωφρονῶμεν	σωφρονῆτε	σωφρονῶσῐ(ν)
	optative	σωφρονοίην, σωφρονοῖμῐ	σωφρονοίης, σωφρονοῖς	σωφρονοίη, σωφρονοῖ	σωφρονοῖτον, σωφρονοίητον	σωφρονοίτην, σωφρονοιήτην	σωφρονοῖμεν, σωφρονοίημεν	σωφρονοῖτε, σωφρονοίητε	σωφρονοῖεν, σωφρονοίησᾰν
	imperative		σωφρόνει	σωφρονείτω	σωφρονεῖτον	σωφρονείτων		σωφρονεῖτε	σωφρονούντων
middle/ passive	indicative	σωφρονοῦμαι	σωφρονεῖ, σωφρονῇ	σωφρονεῖται	σωφρονεῖσθον	σωφρονεῖσθον	σωφρονούμεθᾰ	σωφρονεῖσθε	σωφρονοῦνται
	subjunctive	σωφρονῶμαι	σωφρονῇ	σωφρονῆται	σωφρονῆσθον	σωφρονῆσθον	σωφρονώμεθᾰ	σωφρονῆσθε	σωφρονῶνται
	optative	σωφρονοίμην	σωφρονοῖο	σωφρονοῖτο	σωφρονοῖσθον	σωφρονοίσθην	σωφρονοίμεθᾰ	σωφρονοῖσθε	σωφρονοῖντο
	imperative		σωφρονοῦ	σωφρονείσθω	σωφρονεῖσθον	σωφρονείσθων		σωφρονεῖσθε	σωφρονείσθων
		active				middle/passive
infinitive		σωφρονεῖν				σωφρονεῖσθαι
participle	m	σωφρονῶν				σωφρονούμενος
	f	σωφρονοῦσᾰ				σωφρονουμένη
	n	σωφρονοῦν				σωφρονούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: εσωφρόνεον, εσωφρονεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εσωφρόνεον	εσωφρόνεες	εσωφρόνεε(ν)	εσωφρονέετον	εσωφρονεέτην	εσωφρονέομεν	εσωφρονέετε	εσωφρόνεον
middle/ passive	indicative	εσωφρονεόμην	εσωφρονέου	εσωφρονέετο	εσωφρονέεσθον	εσωφρονεέσθην	εσωφρονεόμεθᾰ	εσωφρονέεσθε	εσωφρονέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: εσωφρόνουν, εσωφρονούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εσωφρόνουν	εσωφρόνεις	εσωφρόνει	εσωφρονεῖτον	εσωφρονείτην	εσωφρονοῦμεν	εσωφρονεῖτε	εσωφρόνουν
middle/ passive	indicative	εσωφρονούμην	εσωφρονοῦ	εσωφρονεῖτο	εσωφρονεῖσθον	εσωφρονείσθην	εσωφρονούμεθᾰ	εσωφρονεῖσθε	εσωφρονοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σωφρονήσω, σωφρονήσομαι, σωφρονηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σωφρονήσω	σωφρονήσεις	σωφρονήσει	σωφρονήσετον	σωφρονήσετον	σωφρονήσομεν	σωφρονήσετε	σωφρονήσουσῐ(ν)
	optative	σωφρονήσοιμῐ	σωφρονήσοις	σωφρονήσοι	σωφρονήσοιτον	σωφρονησοίτην	σωφρονήσοιμεν	σωφρονήσοιτε	σωφρονήσοιεν
middle	indicative	σωφρονήσομαι	σωφρονήσῃ, σωφρονήσει	σωφρονήσεται	σωφρονήσεσθον	σωφρονήσεσθον	σωφρονησόμεθᾰ	σωφρονήσεσθε	σωφρονήσονται
	optative	σωφρονησοίμην	σωφρονήσοιο	σωφρονήσοιτο	σωφρονήσοισθον	σωφρονησοίσθην	σωφρονησοίμεθᾰ	σωφρονήσοισθε	σωφρονήσοιντο
passive	indicative	σωφρονηθήσομαι	σωφρονηθήσῃ	σωφρονηθήσεται	σωφρονηθήσεσθον	σωφρονηθήσεσθον	σωφρονηθησόμεθᾰ	σωφρονηθήσεσθε	σωφρονηθήσονται
	optative	σωφρονηθησοίμην	σωφρονηθήσοιο	σωφρονηθήσοιτο	σωφρονηθήσοισθον	σωφρονηθησοίσθην	σωφρονηθησοίμεθᾰ	σωφρονηθήσοισθε	σωφρονηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σωφρονήσειν			σωφρονήσεσθαι		σωφρονηθήσεσθαι
participle	m	σωφρονήσων			σωφρονησόμενος		σωφρονηθησόμενος
	f	σωφρονήσουσᾰ			σωφρονησομένη		σωφρονηθησομένη
	n	σωφρονῆσον			σωφρονησόμενον		σωφρονηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: εσωφρόνησᾰ, εσωφρονησᾰ́μην, εσωφρονήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εσωφρόνησᾰ	εσωφρόνησᾰς	εσωφρόνησε(ν)	εσωφρονήσᾰτον	εσωφρονησᾰ́την	εσωφρονήσᾰμεν	εσωφρονήσᾰτε	εσωφρόνησᾰν
	subjunctive	σωφρονήσω	σωφρονήσῃς	σωφρονήσῃ	σωφρονήσητον	σωφρονήσητον	σωφρονήσωμεν	σωφρονήσητε	σωφρονήσωσῐ(ν)
	optative	σωφρονήσαιμῐ	σωφρονήσειᾰς, σωφρονήσαις	σωφρονήσειε(ν), σωφρονήσαι	σωφρονήσαιτον	σωφρονησαίτην	σωφρονήσαιμεν	σωφρονήσαιτε	σωφρονήσειᾰν, σωφρονήσαιεν
	imperative		σωφρόνησον	σωφρονησᾰ́τω	σωφρονήσᾰτον	σωφρονησᾰ́των		σωφρονήσᾰτε	σωφρονησᾰ́ντων
middle	indicative	εσωφρονησᾰ́μην	εσωφρονήσω	εσωφρονήσᾰτο	εσωφρονήσᾰσθον	εσωφρονησᾰ́σθην	εσωφρονησᾰ́μεθᾰ	εσωφρονήσᾰσθε	εσωφρονήσᾰντο
	subjunctive	σωφρονήσωμαι	σωφρονήσῃ	σωφρονήσηται	σωφρονήσησθον	σωφρονήσησθον	σωφρονησώμεθᾰ	σωφρονήσησθε	σωφρονήσωνται
	optative	σωφρονησαίμην	σωφρονήσαιο	σωφρονήσαιτο	σωφρονήσαισθον	σωφρονησαίσθην	σωφρονησαίμεθᾰ	σωφρονήσαισθε	σωφρονήσαιντο
	imperative		σωφρόνησαι	σωφρονησᾰ́σθω	σωφρονήσᾰσθον	σωφρονησᾰ́σθων		σωφρονήσᾰσθε	σωφρονησᾰ́σθων
passive	indicative	εσωφρονήθην	εσωφρονήθης	εσωφρονήθη	εσωφρονήθητον	εσωφρονηθήτην	εσωφρονήθημεν	εσωφρονήθητε	εσωφρονήθησᾰν
	subjunctive	σωφρονηθῶ	σωφρονηθῇς	σωφρονηθῇ	σωφρονηθῆτον	σωφρονηθῆτον	σωφρονηθῶμεν	σωφρονηθῆτε	σωφρονηθῶσῐ(ν)
	optative	σωφρονηθείην	σωφρονηθείης	σωφρονηθείη	σωφρονηθεῖτον, σωφρονηθείητον	σωφρονηθείτην, σωφρονηθειήτην	σωφρονηθεῖμεν, σωφρονηθείημεν	σωφρονηθεῖτε, σωφρονηθείητε	σωφρονηθεῖεν, σωφρονηθείησᾰν
	imperative		σωφρονήθητῐ	σωφρονηθήτω	σωφρονήθητον	σωφρονηθήτων		σωφρονήθητε	σωφρονηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σωφρονῆσαι			σωφρονήσᾰσθαι		σωφρονηθῆναι
participle	m	σωφρονήσᾱς			σωφρονησᾰ́μενος		σωφρονηθείς
	f	σωφρονήσᾱσᾰ			σωφρονησᾰμένη		σωφρονηθεῖσᾰ
	n	σωφρονῆσᾰν			σωφρονησᾰ́μενον		σωφρονηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: εσωφρόνηκᾰ, εσωφρόνημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εσωφρόνηκᾰ	εσωφρόνηκᾰς	εσωφρόνηκε(ν)	εσωφρονήκᾰτον	εσωφρονήκᾰτον	εσωφρονήκᾰμεν	εσωφρονήκᾰτε	εσωφρονήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εσωφρονήκω	εσωφρονήκῃς	εσωφρονήκῃ	εσωφρονήκητον	εσωφρονήκητον	εσωφρονήκωμεν	εσωφρονήκητε	εσωφρονήκωσῐ(ν)
	optative	εσωφρονήκοιμῐ, εσωφρονηκοίην	εσωφρονήκοις, εσωφρονηκοίης	εσωφρονήκοι, εσωφρονηκοίη	εσωφρονήκοιτον	εσωφρονηκοίτην	εσωφρονήκοιμεν	εσωφρονήκοιτε	εσωφρονήκοιεν
	imperative		εσωφρόνηκε	εσωφρονηκέτω	εσωφρονήκετον	εσωφρονηκέτων		εσωφρονήκετε	εσωφρονηκόντων
middle/ passive	indicative	εσωφρόνημαι	εσωφρόνησαι	εσωφρόνηται	εσωφρόνησθον	εσωφρόνησθον	εσωφρονήμεθᾰ	εσωφρόνησθε	εσωφρόνηνται
	subjunctive	εσωφρονημένος ὦ	εσωφρονημένος ᾖς	εσωφρονημένος ᾖ	εσωφρονημένω ἦτον	εσωφρονημένω ἦτον	εσωφρονημένοι ὦμεν	εσωφρονημένοι ἦτε	εσωφρονημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	εσωφρονημένος εἴην	εσωφρονημένος εἴης	εσωφρονημένος εἴη	εσωφρονημένω εἴητον/εἶτον	εσωφρονημένω εἰήτην/εἴτην	εσωφρονημένοι εἴημεν/εἶμεν	εσωφρονημένοι εἴητε/εἶτε	εσωφρονημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		εσωφρόνησο	εσωφρονήσθω	εσωφρόνησθον	εσωφρονήσθων		εσωφρόνησθε	εσωφρονήσθων
		active				middle/passive
infinitive		εσωφρονηκέναι				εσωφρονῆσθαι
participle	m	εσωφρονηκώς				εσωφρονημένος
	f	εσωφρονηκυῖᾰ				εσωφρονημένη
	n	εσωφρονηκός				εσωφρονημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: εσωφρονήκειν, εσωφρονήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εσωφρονήκειν, εσωφρονήκη	εσωφρονήκεις, εσωφρονήκης	εσωφρονήκει(ν)	εσωφρονήκετον	εσωφρονηκέτην	εσωφρονήκεμεν	εσωφρονήκετε	εσωφρονήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	εσωφρονήμην	εσωφρόνησο	εσωφρόνητο	εσωφρόνησθον	εσωφρονήσθην	εσωφρονήμεθᾰ	εσωφρόνησθε	εσωφρόνηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “σωφρονέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press