σχών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰɔ̌ːn/ → /sxon/ → /sxon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sxon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sxon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sxon/

Participle

σχών • (skhṓn) m (feminine σχοῦσᾰ, neuter σχόν); first/third declension

1. aorist active participle of ἔχω (ékhō)

Inflection

First and third declension of σχών; σχοῦσᾰ; σχόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχών skhṓn	σχοῦσᾰ skhoûsă	σχόν skhón		σχόντε skhónte	σχούσᾱ skhoúsā	σχόντε skhónte		σχόντες skhóntes	σχοῦσαι skhoûsai	σχόντᾰ skhóntă
Genitive		σχόντος skhóntos	σχούσης skhoúsēs	σχόντος skhóntos		σχόντοιν skhóntoin	σχούσαιν skhoúsain	σχόντοιν skhóntoin		σχόντων skhóntōn	σχουσῶν skhousôn	σχόντων skhóntōn
Dative		σχόντῐ skhóntĭ	σχούσῃ skhoúsēi	σχόντῐ skhóntĭ		σχόντοιν skhóntoin	σχούσαιν skhoúsain	σχόντοιν skhóntoin		σχοῦσῐ / σχοῦσῐν skhoûsĭ(n)	σχούσαις skhoúsais	σχοῦσῐ / σχοῦσῐν skhoûsĭ(n)
Accusative		σχόντᾰ skhóntă	σχοῦσᾰν skhoûsăn	σχόν skhón		σχόντε skhónte	σχούσᾱ skhoúsā	σχόντε skhónte		σχόντᾰς skhóntăs	σχούσᾱς skhoúsās	σχόντᾰ skhóntă
Vocative		σχών skhṓn	σχοῦσᾰ skhoûsă	σχόν skhón		σχόντε skhónte	σχούσᾱ skhoúsā	σχόντε skhónte		σχόντες skhóntes	σχοῦσαι skhoûsai	σχόντᾰ skhóntă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχόντως skhóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.