σχοίνινος

Ancient Greek

Etymology

From σχοῖνος (skhoînos, “rush”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰǒi̯.ni.nos/ → /ˈsçy.ni.nos/ → /ˈsçi.ni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰǒi̯.ni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰy.ni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsçy.ni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçy.ni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.ni.nos/

Adjective

σχοίνῐνος • (skhoínĭnos) m (feminine σχοινῐ́νη, neuter σχοίνῐνον); first/second declension

1. made of rushes

Inflection

First and second declension of σχοίνῐνος; σχοινῐ́νη; σχοίνῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχοίνῐνος skhoínĭnos	σχοινῐ́νη skhoinĭ́nē	σχοίνῐνον skhoínĭnon		σχοινῐ́νω skhoinĭ́nō	σχοινῐ́νᾱ skhoinĭ́nā	σχοινῐ́νω skhoinĭ́nō		σχοίνῐνοι skhoínĭnoi	σχοίνῐναι skhoínĭnai	σχοίνῐνᾰ skhoínĭnă
Genitive		σχοινῐ́νου skhoinĭ́nou	σχοινῐ́νης skhoinĭ́nēs	σχοινῐ́νου skhoinĭ́nou		σχοινῐ́νοιν skhoinĭ́noin	σχοινῐ́ναιν skhoinĭ́nain	σχοινῐ́νοιν skhoinĭ́noin		σχοινῐ́νων skhoinĭ́nōn	σχοινῐ́νων skhoinĭ́nōn	σχοινῐ́νων skhoinĭ́nōn
Dative		σχοινῐ́νῳ skhoinĭ́nōi	σχοινῐ́νῃ skhoinĭ́nēi	σχοινῐ́νῳ skhoinĭ́nōi		σχοινῐ́νοιν skhoinĭ́noin	σχοινῐ́ναιν skhoinĭ́nain	σχοινῐ́νοιν skhoinĭ́noin		σχοινῐ́νοις skhoinĭ́nois	σχοινῐ́ναις skhoinĭ́nais	σχοινῐ́νοις skhoinĭ́nois
Accusative		σχοίνῐνον skhoínĭnon	σχοινῐ́νην skhoinĭ́nēn	σχοίνῐνον skhoínĭnon		σχοινῐ́νω skhoinĭ́nō	σχοινῐ́νᾱ skhoinĭ́nā	σχοινῐ́νω skhoinĭ́nō		σχοινῐ́νους skhoinĭ́nous	σχοινῐ́νᾱς skhoinĭ́nās	σχοίνῐνᾰ skhoínĭnă
Vocative		σχοίνῐνε skhoínĭne	σχοινῐ́νη skhoinĭ́nē	σχοίνῐνον skhoínĭnon		σχοινῐ́νω skhoinĭ́nō	σχοινῐ́νᾱ skhoinĭ́nā	σχοινῐ́νω skhoinĭ́nō		σχοίνῐνοι skhoínĭnoi	σχοίνῐναι skhoínĭnai	σχοίνῐνᾰ skhoínĭnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχοινῐ́νως skhoinĭ́nōs				σχοινῐνώτερος skhoinĭnṓteros				σχοινῐνώτᾰτος skhoinĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “σχοίνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σχοίνινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette