σχίνινος

Ancient Greek

Etymology

From σχῖνος (skhînos, “lentisk”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰí.ni.nos/ → /ˈsçi.ni.nos/ → /ˈsçi.ni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰí.ni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰi.ni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsçi.ni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçi.ni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.ni.nos/

Adjective

σχίνῐνος • (skhínĭnos) m (feminine σχινῐ́νη, neuter σχίνῐνον); first/second declension

1. made of lentisk

Inflection

First and second declension of σχίνῐνος; σχινῐ́νη; σχίνῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχίνῐνος skhínĭnos	σχινῐ́νη skhinĭ́nē	σχίνῐνον skhínĭnon		σχινῐ́νω skhinĭ́nō	σχινῐ́νᾱ skhinĭ́nā	σχινῐ́νω skhinĭ́nō		σχίνῐνοι skhínĭnoi	σχίνῐναι skhínĭnai	σχίνῐνᾰ skhínĭnă
Genitive		σχινῐ́νου skhinĭ́nou	σχινῐ́νης skhinĭ́nēs	σχινῐ́νου skhinĭ́nou		σχινῐ́νοιν skhinĭ́noin	σχινῐ́ναιν skhinĭ́nain	σχινῐ́νοιν skhinĭ́noin		σχινῐ́νων skhinĭ́nōn	σχινῐ́νων skhinĭ́nōn	σχινῐ́νων skhinĭ́nōn
Dative		σχινῐ́νῳ skhinĭ́nōi	σχινῐ́νῃ skhinĭ́nēi	σχινῐ́νῳ skhinĭ́nōi		σχινῐ́νοιν skhinĭ́noin	σχινῐ́ναιν skhinĭ́nain	σχινῐ́νοιν skhinĭ́noin		σχινῐ́νοις skhinĭ́nois	σχινῐ́ναις skhinĭ́nais	σχινῐ́νοις skhinĭ́nois
Accusative		σχίνῐνον skhínĭnon	σχινῐ́νην skhinĭ́nēn	σχίνῐνον skhínĭnon		σχινῐ́νω skhinĭ́nō	σχινῐ́νᾱ skhinĭ́nā	σχινῐ́νω skhinĭ́nō		σχινῐ́νους skhinĭ́nous	σχινῐ́νᾱς skhinĭ́nās	σχίνῐνᾰ skhínĭnă
Vocative		σχίνῐνε skhínĭne	σχινῐ́νη skhinĭ́nē	σχίνῐνον skhínĭnon		σχινῐ́νω skhinĭ́nō	σχινῐ́νᾱ skhinĭ́nā	σχινῐ́νω skhinĭ́nō		σχίνῐνοι skhínĭnoi	σχίνῐναι skhínĭnai	σχίνῐνᾰ skhínĭnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχινῐ́νως skhinĭ́nōs				σχινῐνώτερος skhinĭnṓteros				σχινῐνώτᾰτος skhinĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “σχίνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σχίνινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette