σφετέρῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spʰe.té.rɔːi̯/ → /sɸeˈte.ro/ → /sfeˈte.ro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰe.té.rɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰeˈte.ro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸeˈte.ro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfeˈte.ro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfeˈte.ro/

Adjective

σφετέρῳ • (sphetérōi)

1. masculine/neuter dative singular of σφέτερος (sphéteros)