σφετέραν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spʰe.té.raːn/ → /sɸeˈte.ran/ → /sfeˈte.ran/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰe.té.raːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰeˈte.ran/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸeˈte.ran/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfeˈte.ran/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfeˈte.ran/

Adjective

σφετέρᾱν • (sphetérān)

1. feminine accusative singular of σφέτερος (sphéteros)