Jump to content

συσσῴζω

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

συν- (sun-) +‎ σῴζω (sṓizō)

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

σῠσσῴζω • (sŭssṓizō)

  1. to help to save or preserve
  2. to observe completely

Conjugation

[edit]
   Present: συσσῴζω, συσσῴζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συσσῴζω συσσῴζεις συσσῴζει συσσῴζετον συσσῴζετον συσσῴζομεν συσσῴζετε συσσῴζουσῐ(ν)
subjunctive συσσῴζω συσσῴζῃς συσσῴζῃ συσσῴζητον συσσῴζητον συσσῴζωμεν συσσῴζητε συσσῴζωσῐ(ν)
optative συσσῴζοιμῐ συσσῴζοις συσσῴζοι συσσῴζοιτον συσσῳζοίτην συσσῴζοιμεν συσσῴζοιτε συσσῴζοιεν
imperative   σύσσῳζε συσσῳζέτω συσσῴζετον συσσῳζέτων   συσσῴζετε συσσῳζόντων
middle/
passive 		indicative συσσῴζομαι συσσῴζῃ,
συσσῴζει 		συσσῴζεται συσσῴζεσθον συσσῴζεσθον συσσῳζόμεθᾰ συσσῴζεσθε συσσῴζονται
subjunctive συσσῴζωμαι συσσῴζῃ συσσῴζηται συσσῴζησθον συσσῴζησθον συσσῳζώμεθᾰ συσσῴζησθε συσσῴζωνται
optative συσσῳζοίμην συσσῴζοιο συσσῴζοιτο συσσῴζοισθον συσσῳζοίσθην συσσῳζοίμεθᾰ συσσῴζοισθε συσσῴζοιντο
imperative   συσσῴζου συσσῳζέσθω συσσῴζεσθον συσσῳζέσθων   συσσῴζεσθε συσσῳζέσθων
active middle/passive
infinitive συσσῴζειν συσσῴζεσθαι
participle m συσσῴζων συσσῳζόμενος
f συσσῴζουσᾰ συσσῳζομένη
n συσσῷζον συσσῳζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: συνέσῳζον, συνεσῳζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνέσῳζον συνέσῳζες συνέσῳζε(ν) συνεσῴζετον συνεσῳζέτην συνεσῴζομεν συνεσῴζετε συνέσῳζον
middle/
passive 		indicative συνεσῳζόμην συνεσῴζου συνεσῴζετο συνεσῴζεσθον συνεσῳζέσθην συνεσῳζόμεθᾰ συνεσῴζεσθε συνεσῴζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: συσσώσω, συσσώσομαι, συσσωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συσσώσω συσσώσεις συσσώσει συσσώσετον συσσώσετον συσσώσομεν συσσώσετε συσσώσουσῐ(ν)
optative συσσώσοιμῐ συσσώσοις συσσώσοι συσσώσοιτον συσσωσοίτην συσσώσοιμεν συσσώσοιτε συσσώσοιεν
middle indicative συσσώσομαι συσσώσῃ,
συσσώσει 		συσσώσεται συσσώσεσθον συσσώσεσθον συσσωσόμεθᾰ συσσώσεσθε συσσώσονται
optative συσσωσοίμην συσσώσοιο συσσώσοιτο συσσώσοισθον συσσωσοίσθην συσσωσοίμεθᾰ συσσώσοισθε συσσώσοιντο
passive indicative συσσωθήσομαι συσσωθήσῃ συσσωθήσεται συσσωθήσεσθον συσσωθήσεσθον συσσωθησόμεθᾰ συσσωθήσεσθε συσσωθήσονται
optative συσσωθησοίμην συσσωθήσοιο συσσωθήσοιτο συσσωθήσοισθον συσσωθησοίσθην συσσωθησοίμεθᾰ συσσωθήσοισθε συσσωθήσοιντο
active middle passive
infinitive συσσώσειν συσσώσεσθαι συσσωθήσεσθαι
participle m συσσώσων συσσωσόμενος συσσωθησόμενος
f συσσώσουσᾰ συσσωσομένη συσσωθησομένη
n συσσῶσον συσσωσόμενον συσσωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: συνέσωσᾰ, συνεσωσᾰ́μην, συνεσώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνέσωσᾰ συνέσωσᾰς συνέσωσε(ν) συνεσώσᾰτον συνεσωσᾰ́την συνεσώσᾰμεν συνεσώσᾰτε συνέσωσᾰν
subjunctive συσσώσω συσσώσῃς συσσώσῃ συσσώσητον συσσώσητον συσσώσωμεν συσσώσητε συσσώσωσῐ(ν)
optative συσσώσαιμῐ συσσώσειᾰς,
συσσώσαις 		συσσώσειε(ν),
συσσώσαι 		συσσώσαιτον συσσωσαίτην συσσώσαιμεν συσσώσαιτε συσσώσειᾰν,
συσσώσαιεν
imperative   σύσσωσον συσσωσᾰ́τω συσσώσᾰτον συσσωσᾰ́των   συσσώσᾰτε συσσωσᾰ́ντων
middle indicative συνεσωσᾰ́μην συνεσώσω συνεσώσᾰτο συνεσώσᾰσθον συνεσωσᾰ́σθην συνεσωσᾰ́μεθᾰ συνεσώσᾰσθε συνεσώσᾰντο
subjunctive συσσώσωμαι συσσώσῃ συσσώσηται συσσώσησθον συσσώσησθον συσσωσώμεθᾰ συσσώσησθε συσσώσωνται
optative συσσωσαίμην συσσώσαιο συσσώσαιτο συσσώσαισθον συσσωσαίσθην συσσωσαίμεθᾰ συσσώσαισθε συσσώσαιντο
imperative   σύσσωσαι συσσωσᾰ́σθω συσσώσᾰσθον συσσωσᾰ́σθων   συσσώσᾰσθε συσσωσᾰ́σθων
passive indicative συνεσώθην συνεσώθης συνεσώθη συνεσώθητον συνεσωθήτην συνεσώθημεν συνεσώθητε συνεσώθησᾰν
subjunctive συσσωθῶ συσσωθῇς συσσωθῇ συσσωθῆτον συσσωθῆτον συσσωθῶμεν συσσωθῆτε συσσωθῶσῐ(ν)
optative συσσωθείην συσσωθείης συσσωθείη συσσωθεῖτον,
συσσωθείητον 		συσσωθείτην,
συσσωθειήτην 		συσσωθεῖμεν,
συσσωθείημεν 		συσσωθεῖτε,
συσσωθείητε 		συσσωθεῖεν,
συσσωθείησᾰν
imperative   συσσώθητῐ συσσωθήτω συσσώθητον συσσωθήτων   συσσώθητε συσσωθέντων
active middle passive
infinitive συσσῶσαι συσσώσᾰσθαι συσσωθῆναι
participle m συσσώσᾱς συσσωσᾰ́μενος συσσωθείς
f συσσώσᾱσᾰ συσσωσᾰμένη συσσωθεῖσᾰ
n συσσῶσᾰν συσσωσᾰ́μενον συσσωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: συνέσῳσᾰ, συνεσῳσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συνέσῳσᾰ συνέσῳσᾰς συνέσῳσε(ν) συνεσῴσᾰτον συνεσῳσᾰ́την συνεσῴσᾰμεν συνεσῴσᾰτε συνέσῳσᾰν
subjunctive συσσῴσω συσσῴσῃς συσσῴσῃ συσσῴσητον συσσῴσητον συσσῴσωμεν συσσῴσητε συσσῴσωσῐ(ν)
optative συσσῴσαιμῐ συσσῴσειᾰς,
συσσῴσαις 		συσσῴσειε(ν),
συσσῴσαι 		συσσῴσαιτον συσσῳσαίτην συσσῴσαιμεν συσσῴσαιτε συσσῴσειᾰν,
συσσῴσαιεν
imperative   σύσσῳσον συσσῳσᾰ́τω συσσῴσᾰτον συσσῳσᾰ́των   συσσῴσᾰτε συσσῳσᾰ́ντων
middle indicative συνεσῳσᾰ́μην συνεσῴσω συνεσῴσᾰτο συνεσῴσᾰσθον συνεσῳσᾰ́σθην συνεσῳσᾰ́μεθᾰ συνεσῴσᾰσθε συνεσῴσᾰντο
subjunctive συσσῴσωμαι συσσῴσῃ συσσῴσηται συσσῴσησθον συσσῴσησθον συσσῳσώμεθᾰ συσσῴσησθε συσσῴσωνται
optative συσσῳσαίμην συσσῴσαιο συσσῴσαιτο συσσῴσαισθον συσσῳσαίσθην συσσῳσαίμεθᾰ συσσῴσαισθε συσσῴσαιντο
imperative   σύσσῳσαι συσσῳσᾰ́σθω συσσῴσᾰσθον συσσῳσᾰ́σθων   συσσῴσᾰσθε συσσῳσᾰ́σθων
active middle
infinitive συσσῷσαι συσσῴσᾰσθαι
participle m συσσῴσᾱς συσσῳσᾰ́μενος
f συσσῴσᾱσᾰ συσσῳσᾰμένη
n συσσῷσᾰν συσσῳσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: συσσέσωκᾰ, συσσέσωσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συσσέσωκᾰ συσσέσωκᾰς συσσέσωκε(ν) συσσεσώκᾰτον συσσεσώκᾰτον συσσεσώκᾰμεν συσσεσώκᾰτε συσσεσώκᾱσῐ(ν)
subjunctive συσσεσώκω συσσεσώκῃς συσσεσώκῃ συσσεσώκητον συσσεσώκητον συσσεσώκωμεν συσσεσώκητε συσσεσώκωσῐ(ν)
optative συσσεσώκοιμῐ,
συσσεσωκοίην 		συσσεσώκοις,
συσσεσωκοίης 		συσσεσώκοι,
συσσεσωκοίη 		συσσεσώκοιτον συσσεσωκοίτην συσσεσώκοιμεν συσσεσώκοιτε συσσεσώκοιεν
imperative   συσσέσωκε συσσεσωκέτω συσσεσώκετον συσσεσωκέτων   συσσεσώκετε συσσεσωκόντων
middle/
passive 		indicative συσσέσωσμαι συσσέσωσαι συσσέσωσται συσσέσωσθον συσσέσωσθον συσσεσώσμεθᾰ συσσέσωσθε συσσεσώσᾰται
subjunctive συσσεσωσμένος ὦ συσσεσωσμένος ᾖς συσσεσωσμένος ᾖ συσσεσωσμένω ἦτον συσσεσωσμένω ἦτον συσσεσωσμένοι ὦμεν συσσεσωσμένοι ἦτε συσσεσωσμένοι ὦσῐ(ν)
optative συσσεσωσμένος εἴην συσσεσωσμένος εἴης συσσεσωσμένος εἴη συσσεσωσμένω εἴητον/εἶτον συσσεσωσμένω εἰήτην/εἴτην συσσεσωσμένοι εἴημεν/εἶμεν συσσεσωσμένοι εἴητε/εἶτε συσσεσωσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   συσσέσωσο συσσεσώσθω συσσέσωσθον συσσεσώσθων   συσσέσωσθε συσσεσώσθων
active middle/passive
infinitive συσσεσωκέναι συσσεσῶσθαι
participle m συσσεσωκώς συσσεσωσμένος
f συσσεσωκυῖᾰ συσσεσωσμένη
n συσσεσωκός συσσεσωσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: συσσέσωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative συσσέσωμαι συσσέσωσαι συσσέσωται συσσέσωσθον συσσέσωσθον συσσεσώμεθᾰ συσσέσωσθε συσσέσωνται
subjunctive συσσεσωμένος ὦ συσσεσωμένος ᾖς συσσεσωμένος ᾖ συσσεσωμένω ἦτον συσσεσωμένω ἦτον συσσεσωμένοι ὦμεν συσσεσωμένοι ἦτε συσσεσωμένοι ὦσῐ(ν)
optative συσσεσωμένος εἴην συσσεσωμένος εἴης συσσεσωμένος εἴη συσσεσωμένω εἴητον/εἶτον συσσεσωμένω εἰήτην/εἴτην συσσεσωμένοι εἴημεν/εἶμεν συσσεσωμένοι εἴητε/εἶτε συσσεσωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   συσσέσωσο συσσεσώσθω συσσέσωσθον συσσεσώσθων   συσσέσωσθε συσσεσώσθων
middle/passive
infinitive συσσεσῶσθαι
participle m συσσεσωμένος
f συσσεσωμένη
n συσσεσωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: συσσέσῳκᾰ, συσσέσῳσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συσσέσῳκᾰ συσσέσῳκᾰς συσσέσῳκε(ν) συσσεσῴκᾰτον συσσεσῴκᾰτον συσσεσῴκᾰμεν συσσεσῴκᾰτε συσσεσῴκᾱσῐ(ν)
subjunctive συσσεσῴκω συσσεσῴκῃς συσσεσῴκῃ συσσεσῴκητον συσσεσῴκητον συσσεσῴκωμεν συσσεσῴκητε συσσεσῴκωσῐ(ν)
optative συσσεσῴκοιμῐ,
συσσεσῳκοίην 		συσσεσῴκοις,
συσσεσῳκοίης 		συσσεσῴκοι,
συσσεσῳκοίη 		συσσεσῴκοιτον συσσεσῳκοίτην συσσεσῴκοιμεν συσσεσῴκοιτε συσσεσῴκοιεν
imperative   συσσέσῳκε συσσεσῳκέτω συσσεσῴκετον συσσεσῳκέτων   συσσεσῴκετε συσσεσῳκόντων
middle/
passive 		indicative συσσέσῳσμαι συσσέσῳσαι συσσέσῳσται συσσέσῳσθον συσσέσῳσθον συσσεσῴσμεθᾰ συσσέσῳσθε συσσεσῴσᾰται
subjunctive συσσεσῳσμένος ὦ συσσεσῳσμένος ᾖς συσσεσῳσμένος ᾖ συσσεσῳσμένω ἦτον συσσεσῳσμένω ἦτον συσσεσῳσμένοι ὦμεν συσσεσῳσμένοι ἦτε συσσεσῳσμένοι ὦσῐ(ν)
optative συσσεσῳσμένος εἴην συσσεσῳσμένος εἴης συσσεσῳσμένος εἴη συσσεσῳσμένω εἴητον/εἶτον συσσεσῳσμένω εἰήτην/εἴτην συσσεσῳσμένοι εἴημεν/εἶμεν συσσεσῳσμένοι εἴητε/εἶτε συσσεσῳσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   συσσέσῳσο συσσεσῴσθω συσσέσῳσθον συσσεσῴσθων   συσσέσῳσθε συσσεσῴσθων
active middle/passive
infinitive συσσεσῳκέναι συσσεσῷσθαι
participle m συσσεσῳκώς συσσεσῳσμένος
f συσσεσῳκυῖᾰ συσσεσῳσμένη
n συσσεσῳκός συσσεσῳσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=συσσῴζω&oldid=64643062"