συροπέρδιξ

Ancient Greek

Etymology

From Σύρος (Súros, “Syrian”) +‎ πέρδιξ (pérdix, “partridge”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ro.pér.diks/ → /sy.roˈper.ðiks/ → /si.roˈper.ðiks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ro.pér.diks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.roˈper.diks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.roˈper.ðiks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.roˈper.ðiks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.roˈper.ðiks/

Noun

σῠροπέρδῐξ • (suropérdix) m (genitive σῠροπέρδῑκος); third declension

1. sand partridge (Ammoperdix heyi)

Inflection

Third declension of ὁ σῠροπέρδῐξ; τοῦ σῠροπέρδῑκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σῠροπέρδῐξ ho suropérdix	τὼ σῠροπέρδῑκε tṑ suropérdīke	οἱ σῠροπέρδῑκες hoi suropérdīkes
Genitive	τοῦ σῠροπέρδῑκος toû suropérdīkos	τοῖν σῠροπερδῑ́κοιν toîn suroperdī́koin	τῶν σῠροπερδῑ́κων tôn suroperdī́kōn
Dative	τῷ σῠροπέρδῑκῐ tôi suropérdīki	τοῖν σῠροπερδῑ́κοιν toîn suroperdī́koin	τοῖς σῠροπέρδῑξῐ / σῠροπέρδῑξῐν toîs suropérdīxi(n)
Accusative	τὸν σῠροπέρδῑκᾰ tòn suropérdīka	τὼ σῠροπέρδῑκε tṑ suropérdīke	τοὺς σῠροπέρδῑκᾰς toùs suropérdīkas
Vocative	σῠροπέρδῐξ suropérdix	σῠροπέρδῑκε suropérdīke	σῠροπέρδῑκες suropérdīkes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “συροπέρδιξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συροπέρδιξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette