συροπέρδιξ

Ancient Greek

Etymology

From Σύρος (Súros, “Syrian”) +‎ πέρδιξ (pérdix, “partridge”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ro.pér.diks/ → /sy.roˈper.ðiks/ → /si.roˈper.ðiks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ro.pér.diks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.roˈper.diks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.roˈper.ðiks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.roˈper.ðiks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.roˈper.ðiks/

Noun

σῠροπέρδῐξ • (sŭropérdĭx) m (genitive σῠροπέρδῑκος); third declension

1. sand partridge (Ammoperdix heyi)

Inflection

Third declension of ὁ σῠροπέρδῐξ; τοῦ σῠροπέρδῑκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σῠροπέρδῐξ ho sŭropérdĭx	τὼ σῠροπέρδῑκε tṑ sŭropérdīke	οἱ σῠροπέρδῑκες hoi sŭropérdīkes
Genitive	τοῦ σῠροπέρδῑκος toû sŭropérdīkos	τοῖν σῠροπερδῑ́κοιν toîn sŭroperdī́koin	τῶν σῠροπερδῑ́κων tôn sŭroperdī́kōn
Dative	τῷ σῠροπέρδῑκῐ tôi sŭropérdīkĭ	τοῖν σῠροπερδῑ́κοιν toîn sŭroperdī́koin	τοῖς σῠροπέρδῑξῐ / σῠροπέρδῑξῐν toîs sŭropérdīxĭ(n)
Accusative	τὸν σῠροπέρδῑκᾰ tòn sŭropérdīkă	τὼ σῠροπέρδῑκε tṑ sŭropérdīke	τοὺς σῠροπέρδῑκᾰς toùs sŭropérdīkăs
Vocative	σῠροπέρδῐξ sŭropérdĭx	σῠροπέρδῑκε sŭropérdīke	σῠροπέρδῑκες sŭropérdīkes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “συροπέρδιξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συροπέρδιξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette