συνεχωρέομεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ne.kʰɔː.ré.o.men/ → /sy.ne.xoˈre.o.men/ → /si.ne.xoˈre.o.men/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.kʰɔː.ré.o.men/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.ne.kʰoˈre.o.men/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.ne.xoˈre.o.men/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.ne.xoˈre.o.men/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ne.xoˈre.o.men/

Verb

συνεχωρέομεν • (sunekhōréomen)

1. first-person plural imperfect active indicative of συγχωρέω (sunkhōréō)