συνετῆς

See also: συνέτης and Συνετῆς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ne.tɛ̂ːs/ → /sy.neˈtis/ → /si.neˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.tɛ̂ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.neˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.neˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈtis/

• Homophone: Σῠνετῆς (Sŭnetês)

Adjective

σῠνετῆς • (sŭnetês)

1. feminine genitive singular of σῠνετός (sŭnetós)