συναλιζόμενος

Ancient Greek

Etymology

From σῠνᾱλῐ́ζω (sunālízō, “bring together, collect, assemble”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.naː.liz.dó.me.nos/ → /sy.na.liˈzo.me.nos/ → /si.na.liˈzo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.naː.liz.dó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.na.liˈzo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.na.liˈzo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.na.liˈzo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.na.liˈzo.me.nos/

Participle

σῠνᾱλῐζόμενος • (sunālizómenos)

1. present middle/passive indicative participle of σῠνᾱλῐ́ζω (sunālízō)
   • New Testament, Acts of the Apostles 1:4 :

     καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου

     kaì sunalizómenos parḗngeilen autoîs apò Hierosolúmōn mḕ khōrízesthai, allà periménein tḕn epangelían toû patròs hḕn ēkoúsaté mou

     • 1611 translation by the King James Bible

       And, being assembled together with them, commanded them that they should not depart from Jerusalem, but wait for the promise of the Father, which, saith he, ye have heard of me.

Declension

First and second declension of σῠνᾱλῐζόμενος; σῠνᾱλῐζομένη; σῠνᾱλῐζόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σῠνᾱλῐζόμενος sunālizómenos	σῠνᾱλῐζομένη sunālizoménē	σῠνᾱλῐζόμενον sunālizómenon		σῠνᾱλῐζομένω sunālizoménō	σῠνᾱλῐζομένᾱ sunālizoménā	σῠνᾱλῐζομένω sunālizoménō		σῠνᾱλῐζόμενοι sunālizómenoi	σῠνᾱλῐζόμεναι sunālizómenai	σῠνᾱλῐζόμενᾰ sunālizómena
Genitive		σῠνᾱλῐζομένου sunālizoménou	σῠνᾱλῐζομένης sunālizoménēs	σῠνᾱλῐζομένου sunālizoménou		σῠνᾱλῐζομένοιν sunālizoménoin	σῠνᾱλῐζομέναιν sunālizoménain	σῠνᾱλῐζομένοιν sunālizoménoin		σῠνᾱλῐζομένων sunālizoménōn	σῠνᾱλῐζομένων sunālizoménōn	σῠνᾱλῐζομένων sunālizoménōn
Dative		σῠνᾱλῐζομένῳ sunālizoménōi	σῠνᾱλῐζομένῃ sunālizoménēi	σῠνᾱλῐζομένῳ sunālizoménōi		σῠνᾱλῐζομένοιν sunālizoménoin	σῠνᾱλῐζομέναιν sunālizoménain	σῠνᾱλῐζομένοιν sunālizoménoin		σῠνᾱλῐζομένοις sunālizoménois	σῠνᾱλῐζομέναις sunālizoménais	σῠνᾱλῐζομένοις sunālizoménois
Accusative		σῠνᾱλῐζόμενον sunālizómenon	σῠνᾱλῐζομένην sunālizoménēn	σῠνᾱλῐζόμενον sunālizómenon		σῠνᾱλῐζομένω sunālizoménō	σῠνᾱλῐζομένᾱ sunālizoménā	σῠνᾱλῐζομένω sunālizoménō		σῠνᾱλῐζομένους sunālizoménous	σῠνᾱλῐζομένᾱς sunālizoménās	σῠνᾱλῐζόμενᾰ sunālizómena
Vocative		σῠνᾱλῐζόμενε sunālizómene	σῠνᾱλῐζομένη sunālizoménē	σῠνᾱλῐζόμενον sunālizómenon		σῠνᾱλῐζομένω sunālizoménō	σῠνᾱλῐζομένᾱ sunālizoménā	σῠνᾱλῐζομένω sunālizoménō		σῠνᾱλῐζόμενοι sunālizómenoi	σῠνᾱλῐζόμεναι sunālizómenai	σῠνᾱλῐζόμενᾰ sunālizómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		—				—				σῠνᾱλῐζομενώτᾰτος sunālizomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• G4871 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible