συμπότης

Ancient Greek

Etymology

From σῠν- (sŭn-, “with, together”) +‎ πότης (pótēs, “drinker”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sym.pó.tɛːs/ → /symˈpo.tis/ → /simˈbo.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sym.pó.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /symˈpo.te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /symˈpo.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /symˈpo.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /simˈbo.tis/

Noun

σῠμπότης • (sŭmpótēs) m (genitive σῠμπότου); first declension

1. fellow-drinker, boon-companion, drinking buddy

Inflection

First declension of ὁ σῠμπότης; τοῦ σῠμπότου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σῠμπότης ho sŭmpótēs	τὼ σῠμπότᾱ tṑ sŭmpótā	οἱ σῠμπόται hoi sŭmpótai
Genitive	τοῦ σῠμπότου toû sŭmpótou	τοῖν σῠμπόταιν toîn sŭmpótain	τῶν σῠμποτῶν tôn sŭmpotôn
Dative	τῷ σῠμπότῃ tôi sŭmpótēi	τοῖν σῠμπόταιν toîn sŭmpótain	τοῖς σῠμπόταις toîs sŭmpótais
Accusative	τὸν σῠμπότην tòn sŭmpótēn	τὼ σῠμπότᾱ tṑ sŭmpótā	τοὺς σῠμπότᾱς toùs sŭmpótās
Vocative	σῠμπότᾰ sŭmpótă	σῠμπότᾱ sŭmpótā	σῠμπόται sŭmpótai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “συμπότης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συμπότης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • boon-companion idem, page 89.
  • companion idem, page 149.