συγχωρησάντων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.sán.tɔːn/ → /syŋ.xo.riˈsan.ton/ → /siŋ.xo.riˈsan.don/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.sán.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰo.re̝ˈsan.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈsan.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈsan.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xo.riˈsan.don/

Verb

συγχωρησάντων • (sunkhōrēsántōn)

1. third-person plural aorist active imperative of συγχωρέω (sunkhōréō)