συγχωρηθείς

Ancient Greek

Etymology

From συγχωρέω (sunkhōréō, “withdraw”) +‎ -θείς (-theís, “a suffix forming passive participles”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.tʰěːs/ → /syŋ.xo.riˈθis/ → /siŋ.xo.riˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛː.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰo.re̝ˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xo.riˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xo.riˈθis/

Participle

συγχωρηθείς • (sunkhōrētheís) m (feminine συγχωρηθεῖσᾰ, neuter συγχωρηθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of συγχωρέω (sunkhōréō)

Declension

First and third declension of συγχωρηθείς; συγχωρηθεῖσᾰ; συγχωρηθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		συγχωρηθείς sunkhōrētheís	συγχωρηθεῖσᾰ sunkhōrētheîsa	συγχωρηθέν sunkhōrēthén		συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθείσᾱ sunkhōrētheísā	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte		συγχωρηθέντες sunkhōrēthéntes	συγχωρηθεῖσαι sunkhōrētheîsai	συγχωρηθέντᾰ sunkhōrēthénta
Genitive		συγχωρηθέντος sunkhōrēthéntos	συγχωρηθείσης sunkhōrētheísēs	συγχωρηθέντος sunkhōrēthéntos		συγχωρηθέντοιν sunkhōrēthéntoin	συγχωρηθείσαιν sunkhōrētheísain	συγχωρηθέντοιν sunkhōrēthéntoin		συγχωρηθέντων sunkhōrēthéntōn	συγχωρηθεισῶν sunkhōrētheisôn	συγχωρηθέντων sunkhōrēthéntōn
Dative		συγχωρηθέντῐ sunkhōrēthénti	συγχωρηθείσῃ sunkhōrētheísēi	συγχωρηθέντῐ sunkhōrēthénti		συγχωρηθέντοιν sunkhōrēthéntoin	συγχωρηθείσαιν sunkhōrētheísain	συγχωρηθέντοιν sunkhōrēthéntoin		συγχωρηθεῖσῐ / συγχωρηθεῖσῐν sunkhōrētheîsi(n)	συγχωρηθείσαις sunkhōrētheísais	συγχωρηθεῖσῐ / συγχωρηθεῖσῐν sunkhōrētheîsi(n)
Accusative		συγχωρηθέντᾰ sunkhōrēthénta	συγχωρηθεῖσᾰν sunkhōrētheîsan	συγχωρηθέν sunkhōrēthén		συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθείσᾱ sunkhōrētheísā	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte		συγχωρηθέντᾰς sunkhōrēthéntas	συγχωρηθείσᾱς sunkhōrētheísās	συγχωρηθέντᾰ sunkhōrēthénta
Vocative		συγχωρηθείς sunkhōrētheís	συγχωρηθεῖσᾰ sunkhōrētheîsa	συγχωρηθέν sunkhōrēthén		συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte	συγχωρηθείσᾱ sunkhōrētheísā	συγχωρηθέντε sunkhōrēthénte		συγχωρηθέντες sunkhōrēthéntes	συγχωρηθεῖσαι sunkhōrētheîsai	συγχωρηθέντᾰ sunkhōrēthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		συγχωρηθέντως sunkhōrēthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.