συγχωρήσειε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛ̌ː.seː.e/ → /syŋ.xoˈri.si.e/ → /siŋ.xoˈri.si.e/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛ̌ː.seː.e/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰoˈre̝.si.e/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xoˈri.si.e/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xoˈri.si.e/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xoˈri.si.e/

Verb

συγχωρήσειε • (sunkhōrḗseie)

1. third-person singular aorist active optative of συγχωρέω (sunkhōréō)