συγχωρήσειαν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛ̌ː.seː.an/ → /syŋ.xoˈri.si.an/ → /siŋ.xoˈri.si.an/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kʰɔː.rɛ̌ː.seː.an/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kʰoˈre̝.si.an/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.xoˈri.si.an/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.xoˈri.si.an/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.xoˈri.si.an/

Verb

συγχωρήσειᾰν • (sunkhōrḗseiăn)

1. third-person plural aorist ac optative of συγχωρέω (sunkhōréō)