στυππέϊνος

Ancient Greek

Alternative forms

• στιππόϊνος (stippóïnos), στιππύϊνος (stippúïnos), στιπύϊνος (stipúïnos), στύππινος (stúppinos), στυππύϊνος (stuppúïnos)

Etymology

From στυππεῖον (stuppeîon, “oakum”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /styp.pé.i.nos/ → /stypˈpe.i.nos/ → /stiˈpe.i.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /styp.pé.i.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /stypˈpe.i.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /stypˈpe.i.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /stypˈpe.i.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈpe.i.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel ϊ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Adjective

στυππέϊνος • (stuppéïnos) m (feminine στυππεΐνη, neuter στυππέϊνον); first/second declension

1. made of oakum

Inflection

First and second declension of στυππέϊνος; στυππεΐνη; στυππέϊνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στυππέϊνος stuppéïnos	στυππεΐνη stuppeḯnē	στυππέϊνον stuppéïnon		στυππεΐνω stuppeḯnō	στυππεΐνᾱ stuppeḯnā	στυππεΐνω stuppeḯnō		στυππέϊνοι stuppéïnoi	στυππέϊναι stuppéïnai	στυππέϊνᾰ stuppéïnă
Genitive		στυππεΐνου stuppeḯnou	στυππεΐνης stuppeḯnēs	στυππεΐνου stuppeḯnou		στυππεΐνοιν stuppeḯnoin	στυππεΐναιν stuppeḯnain	στυππεΐνοιν stuppeḯnoin		στυππεΐνων stuppeḯnōn	στυππεΐνων stuppeḯnōn	στυππεΐνων stuppeḯnōn
Dative		στυππεΐνῳ stuppeḯnōi	στυππεΐνῃ stuppeḯnēi	στυππεΐνῳ stuppeḯnōi		στυππεΐνοιν stuppeḯnoin	στυππεΐναιν stuppeḯnain	στυππεΐνοιν stuppeḯnoin		στυππεΐνοις stuppeḯnois	στυππεΐναις stuppeḯnais	στυππεΐνοις stuppeḯnois
Accusative		στυππέϊνον stuppéïnon	στυππεΐνην stuppeḯnēn	στυππέϊνον stuppéïnon		στυππεΐνω stuppeḯnō	στυππεΐνᾱ stuppeḯnā	στυππεΐνω stuppeḯnō		στυππεΐνους stuppeḯnous	στυππεΐνᾱς stuppeḯnās	στυππέϊνᾰ stuppéïnă
Vocative		στυππέϊνε stuppéïne	στυππεΐνη stuppeḯnē	στυππέϊνον stuppéïnon		στυππεΐνω stuppeḯnō	στυππεΐνᾱ stuppeḯnā	στυππεΐνω stuppeḯnō		στυππέϊνοι stuppéïnoi	στυππέϊναι stuppéïnai	στυππέϊνᾰ stuppéïnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στυππεΐνως stuppeḯnōs				στυππεϊνότερος stuppeïnóteros				στυππεϊνότᾰτος stuppeïnótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “στυππέϊνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στυππέϊνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) “στυππεῖον”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume I, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1417