στρατεύων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stra.těu̯.ɔːn/ → /straˈte.βon/ → /straˈte.von/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stra.těu̯.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /straˈte.won/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /straˈte.βon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /straˈte.von/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /straˈte.von/

Participle

στρᾰτεύων • (străteúōn) m (feminine στρᾰτεύουσᾰ, neuter στρᾰτεῦον); first/third declension

1. present active participle of στρᾰτεύω (străteúō)

Declension

First and third declension of στρᾰτεύων; στρᾰτεύουσᾰ; στρᾰτεῦον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στρᾰτεύων străteúōn	στρᾰτεύουσᾰ străteúousă	στρᾰτεῦον străteûon		στρᾰτεύοντε străteúonte	στρᾰτευούσᾱ străteuoúsā	στρᾰτεύοντε străteúonte		στρᾰτεύοντες străteúontes	στρᾰτεύουσαι străteúousai	στρᾰτεύοντᾰ străteúontă
Genitive		στρᾰτεύοντος străteúontos	στρᾰτευούσης străteuoúsēs	στρᾰτεύοντος străteúontos		στρᾰτευόντοιν străteuóntoin	στρᾰτευούσαιν străteuoúsain	στρᾰτευόντοιν străteuóntoin		στρᾰτευόντων străteuóntōn	στρᾰτευουσῶν străteuousôn	στρᾰτευόντων străteuóntōn
Dative		στρᾰτεύοντῐ străteúontĭ	στρᾰτευούσῃ străteuoúsēi	στρᾰτεύοντῐ străteúontĭ		στρᾰτευόντοιν străteuóntoin	στρᾰτευούσαιν străteuoúsain	στρᾰτευόντοιν străteuóntoin		στρᾰτεύουσῐ / στρᾰτεύουσῐν străteúousĭ(n)	στρᾰτευούσαις străteuoúsais	στρᾰτεύουσῐ / στρᾰτεύουσῐν străteúousĭ(n)
Accusative		στρᾰτεύοντᾰ străteúontă	στρᾰτεύουσᾰν străteúousăn	στρᾰτεῦον străteûon		στρᾰτεύοντε străteúonte	στρᾰτευούσᾱ străteuoúsā	στρᾰτεύοντε străteúonte		στρᾰτεύοντᾰς străteúontăs	στρᾰτευούσᾱς străteuoúsās	στρᾰτεύοντᾰ străteúontă
Vocative		στρᾰτεύων străteúōn	στρᾰτεύουσᾰ străteúousă	στρᾰτεῦον străteûon		στρᾰτεύοντε străteúonte	στρᾰτευούσᾱ străteuoúsā	στρᾰτεύοντε străteúonte		στρᾰτεύοντες străteúontes	στρᾰτεύουσαι străteúousai	στρᾰτεύοντᾰ străteúontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στρᾰτευόντως străteuóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.