στείχοντε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stěː.kʰon.te/ → /ˈsti.xon.te/ → /ˈsti.xon.de/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stěː.kʰon.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsti.kʰon.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsti.xon.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsti.xon.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.xon.de/

Participle

στείχοντε • (steíkhonte)

1. masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of στείχων (steíkhōn)