στείχοντα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stěː.kʰon.ta/ → /ˈsti.xon.ta/ → /ˈsti.xon.da/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stěː.kʰon.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsti.kʰon.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsti.xon.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsti.xon.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.xon.da/

Participle

στείχοντᾰ • (steíkhonta)

1. inflection of στείχων (steíkhōn):
   1. neuter nominative/accusative/vocative plural
   2. masculine accusative singular