στήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stɛ̌ː.saːs/ → /ˈsti.sas/ → /ˈsti.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈste̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsti.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsti.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.sas/

Participle

στήσᾱς • (stḗsās) m (feminine στήσᾱσᾰ, neuter στῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of ῐ̔́στημῐ (hĭ́stēmĭ)

Declension

First and third declension of στήσᾱς; στήσᾱσᾰ; στῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στήσᾱς stḗsās	στήσᾱσᾰ stḗsāsă	στῆσᾰν stêsăn		στήσᾰντε stḗsănte	στησᾱ́σᾱ stēsā́sā	στήσᾰντε stḗsănte		στήσᾰντες stḗsăntes	στήσᾱσαι stḗsāsai	στήσᾰντᾰ stḗsăntă
Genitive		στήσᾰντος stḗsăntos	στησᾱ́σης stēsā́sēs	στήσᾰντος stḗsăntos		στησᾰ́ντοιν stēsắntoin	στησᾱ́σαιν stēsā́sain	στησᾰ́ντοιν stēsắntoin		στησᾰ́ντων stēsắntōn	στησᾱσῶν stēsāsôn	στησᾰ́ντων stēsắntōn
Dative		στήσᾰντῐ stḗsăntĭ	στησᾱ́σῃ stēsā́sēi	στήσᾰντῐ stḗsăntĭ		στησᾰ́ντοιν stēsắntoin	στησᾱ́σαιν stēsā́sain	στησᾰ́ντοιν stēsắntoin		στήσᾱσῐ / στήσᾱσῐν stḗsāsĭ(n)	στησᾱ́σαις stēsā́sais	στήσᾱσῐ / στήσᾱσῐν stḗsāsĭ(n)
Accusative		στήσᾰντᾰ stḗsăntă	στήσᾱσᾰν stḗsāsăn	στῆσᾰν stêsăn		στήσᾰντε stḗsănte	στησᾱ́σᾱ stēsā́sā	στήσᾰντε stḗsănte		στήσᾰντᾰς stḗsăntăs	στησᾱ́σᾱς stēsā́sās	στήσᾰντᾰ stḗsăntă
Vocative		στήσᾱς stḗsās	στήσᾱσᾰ stḗsāsă	στῆσᾰν stêsăn		στήσᾰντε stḗsănte	στησᾱ́σᾱ stēsā́sā	στήσᾰντε stḗsănte		στήσᾰντες stḗsăntes	στήσᾱσαι stḗsāsai	στήσᾰντᾰ stḗsăntă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στησᾰ́ντως stēsắntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.