σμήχω

Ancient Greek

Etymology

From σμάω (smáō, “to wipe, clean”), with a velar enlargement -χ (-kh).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /zmɛ̌ː.kʰɔː/ → /ˈzmi.xo/ → /ˈzmi.xo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /zmɛ̌ː.kʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈzme̝.kʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈzmi.xo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈzmi.xo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈzmi.xo/

Verb

σμήχω • (smḗkhō)

1. to wipe off by help of soap or unguent
2. to clear off by help of lotions or salves
3. to purge away
4. to soap a person, wash him with soap or unguent

Inflection

   Present: σμήχω, σμήχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σμήχω	σμήχεις	σμήχει	σμήχετον	σμήχετον	σμήχομεν	σμήχετε	σμήχουσῐ(ν)
	subjunctive	σμήχω	σμήχῃς	σμήχῃ	σμήχητον	σμήχητον	σμήχωμεν	σμήχητε	σμήχωσῐ(ν)
	optative	σμήχοιμῐ	σμήχοις	σμήχοι	σμήχοιτον	σμηχοίτην	σμήχοιμεν	σμήχοιτε	σμήχοιεν
	imperative		σμῆχε	σμηχέτω	σμήχετον	σμηχέτων		σμήχετε	σμηχόντων
middle/ passive	indicative	σμήχομαι	σμήχῃ, σμήχει	σμήχεται	σμήχεσθον	σμήχεσθον	σμηχόμεθᾰ	σμήχεσθε	σμήχονται
	subjunctive	σμήχωμαι	σμήχῃ	σμήχηται	σμήχησθον	σμήχησθον	σμηχώμεθᾰ	σμήχησθε	σμήχωνται
	optative	σμηχοίμην	σμήχοιο	σμήχοιτο	σμήχοισθον	σμηχοίσθην	σμηχοίμεθᾰ	σμήχοισθε	σμήχοιντο
	imperative		σμήχου	σμηχέσθω	σμήχεσθον	σμηχέσθων		σμήχεσθε	σμηχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σμήχειν				σμήχεσθαι
participle	m	σμήχων				σμηχόμενος
	f	σμήχουσᾰ				σμηχομένη
	n	σμῆχον				σμηχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔσμηχον, ἐσμηχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσμηχον	ἔσμηχες	ἔσμηχε(ν)	ἐσμήχετον	ἐσμηχέτην	ἐσμήχομεν	ἐσμήχετε	ἔσμηχον
middle/ passive	indicative	ἐσμηχόμην	ἐσμήχου	ἐσμήχετο	ἐσμήχεσθον	ἐσμηχέσθην	ἐσμηχόμεθᾰ	ἐσμήχεσθε	ἐσμήχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔσμηχᾰ, ἐσμηχᾰ́μην, ἐσμήχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσμηχᾰ	ἔσμηχᾰς	ἔσμηχε(ν)	ἐσμήχᾰτον	ἐσμηχᾰ́την	ἐσμήχᾰμεν	ἐσμήχᾰτε	ἔσμηχᾰν
	subjunctive	σμήξω	σμήξῃς	σμήξῃ	σμήξητον	σμήξητον	σμήξωμεν	σμήξητε	σμήξωσῐ(ν)
	optative	σμήξαιμῐ	σμήξειᾰς, σμήξαις	σμήξειε(ν), σμήξαι	σμήξαιτον	σμηξαίτην	σμήξαιμεν	σμήξαιτε	σμήξειᾰν, σμήξαιεν
	imperative		σμῆξον	σμηξᾰ́τω	σμήξᾰτον	σμηξᾰ́των		σμήξᾰτε	σμηξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσμηχᾰ́μην	ἐσμήχω	ἐσμήχᾰτο	ἐσμήχᾰσθον	ἐσμηχᾰ́σθην	ἐσμηχᾰ́μεθᾰ	ἐσμήχᾰσθε	ἐσμήχᾰντο
	subjunctive	σμήξωμαι	σμήξῃ	σμήξηται	σμήξησθον	σμήξησθον	σμηξώμεθᾰ	σμήξησθε	σμήξωνται
	optative	σμηξαίμην	σμήξαιο	σμήξαιτο	σμήξαισθον	σμηξαίσθην	σμηξαίμεθᾰ	σμήξαισθε	σμήξαιντο
	imperative		σμῆξαι	σμηξᾰ́σθω	σμήξᾰσθον	σμηξᾰ́σθων		σμήξᾰσθε	σμηξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσμήχθην	ἐσμήχθης	ἐσμήχθη	ἐσμήχθητον	ἐσμηχθήτην	ἐσμήχθημεν	ἐσμήχθητε	ἐσμήχθησᾰν
	subjunctive	σμηχθῶ	σμηχθῇς	σμηχθῇ	σμηχθῆτον	σμηχθῆτον	σμηχθῶμεν	σμηχθῆτε	σμηχθῶσῐ(ν)
	optative	σμηχθείην	σμηχθείης	σμηχθείη	σμηχθεῖτον, σμηχθείητον	σμηχθείτην, σμηχθειήτην	σμηχθεῖμεν, σμηχθείημεν	σμηχθεῖτε, σμηχθείητε	σμηχθεῖεν, σμηχθείησᾰν
	imperative		σμήχθητῐ	σμηχθήτω	σμήχθητον	σμηχθήτων		σμήχθητε	σμηχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σμῆξαι			σμήξᾰσθαι		σμηχθῆναι
participle	m	σμήξᾱς			σμηξᾰ́μενος		σμηχθείς
	f	σμήξᾱσᾰ			σμηξᾰμένη		σμηχθεῖσᾰ
	n	σμῆξᾰν			σμηξᾰ́μενον		σμηχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀποσμήχω (aposmḗkhō)
• δῐᾰσμήχω (dĭăsmḗkhō)
• νεόσμηκτος (neósmēktos)
• σμῆγμα (smêgma)
• σμήκτης (smḗktēs)
• σμηκτῐκός (smēktĭkós)
• σμηκτός (smēktós)
• σμηκτρῐ́ς (smēktrĭ́s)
• σμῆξῐς (smêxĭs)
• ὑποσφῐ́γγω (huposphĭ́ngō)

 

Further reading

• “σμήχω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “σμήχω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• σμήχω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette