σκίδνημι

Ancient Greek

Etymology

From the root of σκεδάννῡμι (skedánnūmi).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skí.dnɛː.mi/ → /ˈsci.ðni.mi/ → /ˈsci.ðni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skí.dnɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈski.dne̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsci.ðni.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsci.ðni.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsci.ðni.mi/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ί and ι by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

σκίδνημι • (skídnēmi)

1. to scatter, disperse

Conjugation

   Present: σκίδνημῐ, σκίδνᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σκίδνημῐ	σκίδνης	σκίδνησῐ(ν)	σκίδνᾰτον	σκίδνᾰτον	σκίδνᾰμεν	σκίδνᾰτε	σκιδνᾶσῐ(ν)
	subjunctive	σκιδνῶ	σκιδνῇς	σκιδνῇ	σκιδνῆτον	σκιδνῆτον	σκιδνῶμεν	σκιδνῆτε	σκιδνῶσῐ(ν)
	optative	σκιδναίην	σκιδναίης	σκιδναίη	σκιδναῖτον, σκιδναίητον	σκιδναίτην, σκιδναιήτην	σκιδναῖμεν, σκιδναίημεν	σκιδναῖτε, σκιδναίητε	σκιδναῖεν, σκιδναίησᾰν
	imperative		σκίδνη	σκιδνᾰ́τω	σκίδνᾰτον	σκιδνᾰ́των		σκίδνᾰτε	σκιδνᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	σκίδνᾰμαι	σκίδνᾰσαι	σκίδνᾰται	σκίδνᾰσθον	σκίδνᾰσθον	σκιδνᾰ́μεθᾰ	σκίδνᾰσθε	σκίδνᾰνται
	subjunctive	σκιδνῶμαι	σκιδνῇ	σκιδνῆται	σκιδνῆσθον	σκιδνῆσθον	σκιδνώμεθᾰ	σκιδνῆσθε	σκιδνῶνται
	optative	σκιδναίμην	σκίδναιο	σκίδναιτο	σκίδναισθον	σκιδναίσθην	σκιδναίμεθᾰ	σκίδναισθε	σκίδναιντο
	imperative		σκίδνᾰσο	σκιδνᾰ́σθω	σκίδνᾰσθον	σκιδνᾰ́σθων		σκίδνᾰσθε	σκιδνᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		σκιδνᾰ́ναι				σκίδνᾰσθαι
participle	m	σκιδνᾱ́ς				σκιδνᾰ́μενος
	f	σκιδνᾶσᾰ				σκιδνᾰμένη
	n	σκιδνᾰ́ν				σκιδνᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐσκίδνην, ἐσκιδνᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσκίδνην	ἐσκίδνης	ἐσκίδνη	ἐσκίδνᾰτον	ἐσκιδνᾰ́την	ἐσκίδνᾰμεν	ἐσκίδνᾰτε	ἐσκίδνᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐσκιδνᾰ́μην	ἐσκίδνᾰσο	ἐσκίδνᾰτο	ἐσκίδνᾰσθον	ἐσκιδνᾰ́σθην	ἐσκιδνᾰ́μεθᾰ	ἐσκίδνᾰσθε	ἐσκίδνᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• διασκίδνημι (diaskídnēmi)

Further reading

• σκίδνημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “σκίδνημι”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “σκίδνημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press