σκάζων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /skáz.dɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈska.zon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈska.zon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈska.zon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈska.zon/

Participle

σκᾰ́ζων • (skázōn) m (feminine σκᾰ́ζουσᾰ, neuter σκᾰ́ζον); first/third declension

present active participle of σκάζω (skázō)
(nominalized, masculine, prosody) iambic verse with a spondee in the last place, a choliamb
- Palatine Anthology 7.405

Declension

First and third declension of σκᾰ́ζων; σκᾰ́ζουσᾰ; σκᾰ́ζον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σκᾰ́ζων skázōn	σκᾰ́ζουσᾰ skázousa	σκᾰ́ζον skázon	σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰζούσᾱ skazoúsā	σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰ́ζοντες skázontes	σκᾰ́ζουσαι skázousai	σκᾰ́ζοντᾰ skázonta
Genitive	σκᾰ́ζοντος skázontos	σκᾰζούσης skazoúsēs	σκᾰ́ζοντος skázontos	σκᾰζόντοιν skazóntoin	σκᾰζούσαιν skazoúsain	σκᾰζόντοιν skazóntoin	σκᾰζόντων skazóntōn	σκᾰζουσῶν skazousôn	σκᾰζόντων skazóntōn
Dative	σκᾰ́ζοντῐ skázonti	σκᾰζούσῃ skazoúsēi	σκᾰ́ζοντῐ skázonti	σκᾰζόντοιν skazóntoin	σκᾰζούσαιν skazoúsain	σκᾰζόντοιν skazóntoin	σκᾰ́ζουσῐ / σκᾰ́ζουσῐν skázousi(n)	σκᾰζούσαις skazoúsais	σκᾰ́ζουσῐ / σκᾰ́ζουσῐν skázousi(n)
Accusative	σκᾰ́ζοντᾰ skázonta	σκᾰ́ζουσᾰν skázousan	σκᾰ́ζον skázon	σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰζούσᾱ skazoúsā	σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰ́ζοντᾰς skázontas	σκᾰζούσᾱς skazoúsās	σκᾰ́ζοντᾰ skázonta
Vocative	σκᾰ́ζων skázōn	σκᾰ́ζουσᾰ skázousa	σκᾰ́ζον skázon	σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰζούσᾱ skazoúsā	σκᾰ́ζοντε skázonte	σκᾰ́ζοντες skázontes	σκᾰ́ζουσαι skázousai	σκᾰ́ζοντᾰ skázonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σκᾰζόντως skazóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: scazōn
- → English: scazon