σιτοποιία

Ancient Greek

Etymology

From σῑτοποιέω (sītopoiéō) +‎ -ῐ́ᾱ (-ĭ́ā).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /siː.to.poi̯.í.aː/ → /si.to.pyˈi.a/ → /si.to.piˈi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /siː.to.poi̯.í.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /si.to.pyˈi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.to.pyˈi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.to.pyˈi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.to.piˈi.a/

Noun

σῑτοποιῐ́ᾱ • (sītopoiĭ́ā) f (genitive σῑτοποιῐ́ᾱς); first declension

1. bread-making, preparation of food

Inflection

First declension of ἡ σῑτοποιῐ́ᾱ; τῆς σῑτοποιῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σῑτοποιῐ́ᾱ hē sītopoiĭ́ā	τὼ σῑτοποιῐ́ᾱ tṑ sītopoiĭ́ā	αἱ σῑτοποιῐ́αι hai sītopoiĭ́ai
Genitive	τῆς σῑτοποιῐ́ᾱς tês sītopoiĭ́ās	τοῖν σῑτοποιῐ́αιν toîn sītopoiĭ́ain	τῶν σῑτοποιῐῶν tôn sītopoiĭôn
Dative	τῇ σῑτοποιῐ́ᾳ têi sītopoiĭ́āi	τοῖν σῑτοποιῐ́αιν toîn sītopoiĭ́ain	ταῖς σῑτοποιῐ́αις taîs sītopoiĭ́ais
Accusative	τὴν σῑτοποιῐ́ᾱν tḕn sītopoiĭ́ān	τὼ σῑτοποιῐ́ᾱ tṑ sītopoiĭ́ā	τᾱ̀ς σῑτοποιῐ́ᾱς tā̀s sītopoiĭ́ās
Vocative	σῑτοποιῐ́ᾱ sītopoiĭ́ā	σῑτοποιῐ́ᾱ sītopoiĭ́ā	σῑτοποιῐ́αι sītopoiĭ́ai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σιτοποιία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σιτοποιία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette