σελίνοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /se.lǐː.noi̯n/ → /seˈli.nyn/ → /seˈli.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /se.lǐː.noi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /seˈli.nyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /seˈli.nyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /seˈli.nyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /seˈli.nin/

Noun

σελῑ́νοιν • (selī́noin)

1. genitive/dative dual of σέλῑνον (sélīnon)