σέβασις

Ancient Greek

Etymology

σέβομαι (sébomai) +‎ -σῐς (-sĭs)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sé.ba.sis/ → /ˈse.βa.sis/ → /ˈse.va.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sé.ba.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈse.ba.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈse.βa.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈse.va.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈse.va.sis/

Noun

σέβᾰσῐς • (sébăsĭs) f (genitive σεβάσεως); third declension

1. reverence

Declension

Third declension of ἡ σέβᾰσῐς; τῆς σεβᾰ́σεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σέβᾰσῐς hē sébăsĭs	τὼ σεβᾰ́σει tṑ sebắsei	αἱ σεβᾰ́σεις hai sebắseis
Genitive	τῆς σεβᾰ́σεως tês sebắseōs	τοῖν σεβᾰσέοιν toîn sebăséoin	τῶν σεβᾰ́σεων tôn sebắseōn
Dative	τῇ σεβᾰ́σει têi sebắsei	τοῖν σεβᾰσέοιν toîn sebăséoin	ταῖς σεβᾰ́σεσῐ / σεβᾰ́σεσῐν taîs sebắsesĭ(n)
Accusative	τὴν σέβᾰσῐν tḕn sébăsĭn	τὼ σεβᾰ́σει tṑ sebắsei	τᾱ̀ς σεβᾰ́σεις tā̀s sebắseis
Vocative	σέβᾰσῐ sébăsĭ	σεβᾰ́σει sebắsei	σεβᾰ́σεις sebắseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “σέβασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σέβασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette