πυνθανόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pyn.tʰa.nó.me.noi̯/ → /pyn.θaˈno.me.ny/ → /pin.θaˈno.me.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pyn.tʰa.nó.me.noi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pyn.tʰaˈno.me.ny/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pyn.θaˈno.me.ny/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pyn.θaˈno.me.ny/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pin.θaˈno.me.ni/

Participle

πῠνθᾰνόμενοι • (pŭnthănómenoi)

1. masculine nominative/vocative plural of πῠνθᾰνόμενος (pŭnthănómenos)