πτόλιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ptó.lin/ → /ˈpto.lin/ → /ˈpto.lin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ptó.lin/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpto.lin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpto.lin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpto.lin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpto.lin/

Noun

πτόλῐν • (ptólĭn)

1. accusative singular of πτόλῐς (ptólĭs)