προὐφειλόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pruː.pʰeː.ló.me.nos/ → /pru.ɸiˈlo.me.nos/ → /pru.fiˈlo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pruː.pʰeː.ló.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pru.pʰiˈlo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pru.ɸiˈlo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pru.fiˈlo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pru.fiˈlo.me.nos/

Participle

προὐφειλόμενος • (proupheilómenos) m (feminine προὐφειλομένη, neuter προὐφειλόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of προὐφείλω (proupheílō)

Declension

First and second declension of προὐφειλόμενος; προὐφειλομένη; προὐφειλόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προὐφειλόμενος proupheilómenos	προὐφειλομένη proupheiloménē	προὐφειλόμενον proupheilómenon		προὐφειλομένω proupheiloménō	προὐφειλομένᾱ proupheiloménā	προὐφειλομένω proupheiloménō		προὐφειλόμενοι proupheilómenoi	προὐφειλόμεναι proupheilómenai	προὐφειλόμενᾰ proupheilómena
Genitive		προὐφειλομένου proupheiloménou	προὐφειλομένης proupheiloménēs	προὐφειλομένου proupheiloménou		προὐφειλομένοιν proupheiloménoin	προὐφειλομέναιν proupheiloménain	προὐφειλομένοιν proupheiloménoin		προὐφειλομένων proupheiloménōn	προὐφειλομένων proupheiloménōn	προὐφειλομένων proupheiloménōn
Dative		προὐφειλομένῳ proupheiloménōi	προὐφειλομένῃ proupheiloménēi	προὐφειλομένῳ proupheiloménōi		προὐφειλομένοιν proupheiloménoin	προὐφειλομέναιν proupheiloménain	προὐφειλομένοιν proupheiloménoin		προὐφειλομένοις proupheiloménois	προὐφειλομέναις proupheiloménais	προὐφειλομένοις proupheiloménois
Accusative		προὐφειλόμενον proupheilómenon	προὐφειλομένην proupheiloménēn	προὐφειλόμενον proupheilómenon		προὐφειλομένω proupheiloménō	προὐφειλομένᾱ proupheiloménā	προὐφειλομένω proupheiloménō		προὐφειλομένους proupheiloménous	προὐφειλομένᾱς proupheiloménās	προὐφειλόμενᾰ proupheilómena
Vocative		προὐφειλόμενε proupheilómene	προὐφειλομένη proupheiloménē	προὐφειλόμενον proupheilómenon		προὐφειλομένω proupheiloménō	προὐφειλομένᾱ proupheiloménā	προὐφειλομένω proupheiloménō		προὐφειλόμενοι proupheilómenoi	προὐφειλόμεναι proupheilómenai	προὐφειλόμενᾰ proupheilómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προὐφειλομένως proupheiloménōs				προὐφειλομενώτερος proupheilomenṓteros				προὐφειλομενώτᾰτος proupheilomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.