προσπαρασχών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.pa.ras.kʰɔ̌ːn/ → /pros.pa.rasˈxon/ → /pros.pa.rasˈxon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.pa.ras.kʰɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.pa.rasˈkʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.pa.rasˈxon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.pa.rasˈxon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.pa.rasˈxon/

Participle

προσπᾰρασχών • (prosparaskhṓn) m (feminine προσπᾰρασχοῦσᾰ, neuter προσπᾰρασχόν); first/third declension

1. aorist active participle of προσπαρέχω (prosparékhō)

Declension

First and third declension of προσπᾰρασχών; προσπᾰρασχοῦσᾰ; προσπᾰρασχόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προσπᾰρασχών prosparaskhṓn	προσπᾰρασχοῦσᾰ prosparaskhoûsa	προσπᾰρασχόν prosparaskhón		προσπᾰρασχόντε prosparaskhónte	προσπᾰρασχούσᾱ prosparaskhoúsā	προσπᾰρασχόντε prosparaskhónte		προσπᾰρασχόντες prosparaskhóntes	προσπᾰρασχοῦσαι prosparaskhoûsai	προσπᾰρασχόντᾰ prosparaskhónta
Genitive		προσπᾰρασχόντος prosparaskhóntos	προσπᾰρασχούσης prosparaskhoúsēs	προσπᾰρασχόντος prosparaskhóntos		προσπᾰρασχόντοιν prosparaskhóntoin	προσπᾰρασχούσαιν prosparaskhoúsain	προσπᾰρασχόντοιν prosparaskhóntoin		προσπᾰρασχόντων prosparaskhóntōn	προσπᾰρασχουσῶν prosparaskhousôn	προσπᾰρασχόντων prosparaskhóntōn
Dative		προσπᾰρασχόντῐ prosparaskhónti	προσπᾰρασχούσῃ prosparaskhoúsēi	προσπᾰρασχόντῐ prosparaskhónti		προσπᾰρασχόντοιν prosparaskhóntoin	προσπᾰρασχούσαιν prosparaskhoúsain	προσπᾰρασχόντοιν prosparaskhóntoin		προσπᾰρασχοῦσῐ / προσπᾰρασχοῦσῐν prosparaskhoûsi(n)	προσπᾰρασχούσαις prosparaskhoúsais	προσπᾰρασχοῦσῐ / προσπᾰρασχοῦσῐν prosparaskhoûsi(n)
Accusative		προσπᾰρασχόντᾰ prosparaskhónta	προσπᾰρασχοῦσᾰν prosparaskhoûsan	προσπᾰρασχόν prosparaskhón		προσπᾰρασχόντε prosparaskhónte	προσπᾰρασχούσᾱ prosparaskhoúsā	προσπᾰρασχόντε prosparaskhónte		προσπᾰρασχόντᾰς prosparaskhóntas	προσπᾰρασχούσᾱς prosparaskhoúsās	προσπᾰρασχόντᾰ prosparaskhónta
Vocative		προσπᾰρασχών prosparaskhṓn	προσπᾰρασχοῦσᾰ prosparaskhoûsa	προσπᾰρασχόν prosparaskhón		προσπᾰρασχόντε prosparaskhónte	προσπᾰρασχούσᾱ prosparaskhoúsā	προσπᾰρασχόντε prosparaskhónte		προσπᾰρασχόντες prosparaskhóntes	προσπᾰρασχοῦσαι prosparaskhoûsai	προσπᾰρασχόντᾰ prosparaskhónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προσπᾰρασχόντως prosparaskhóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.