προσπίπτων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.pǐːp.tɔːn/ → /prosˈpip.ton/ → /prosˈpip.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.pǐːp.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /prosˈpip.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /prosˈpip.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /prosˈpip.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /prosˈpip.ton/

Participle

προσπῑ́πτων • (prospī́ptōn) m (feminine προσπῑ́πτουσᾰ, neuter προσπῑ́πτον); first/third declension

1. present active participle of προσπῑ́πτω (prospī́ptō)

Declension

First and third declension of προσπῑ́πτων; προσπῑ́πτουσᾰ; προσπῖπτον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προσπῑ́πτων prospī́ptōn	προσπῑ́πτουσᾰ prospī́ptousa	προσπῖπτον prospîpton		προσπῑ́πτοντε prospī́ptonte	προσπῑπτούσᾱ prospīptoúsā	προσπῑ́πτοντε prospī́ptonte		προσπῑ́πτοντες prospī́ptontes	προσπῑ́πτουσαι prospī́ptousai	προσπῑ́πτοντᾰ prospī́ptonta
Genitive		προσπῑ́πτοντος prospī́ptontos	προσπῑπτούσης prospīptoúsēs	προσπῑ́πτοντος prospī́ptontos		προσπῑπτόντοιν prospīptóntoin	προσπῑπτούσαιν prospīptoúsain	προσπῑπτόντοιν prospīptóntoin		προσπῑπτόντων prospīptóntōn	προσπῑπτουσῶν prospīptousôn	προσπῑπτόντων prospīptóntōn
Dative		προσπῑ́πτοντῐ prospī́ptonti	προσπῑπτούσῃ prospīptoúsēi	προσπῑ́πτοντῐ prospī́ptonti		προσπῑπτόντοιν prospīptóntoin	προσπῑπτούσαιν prospīptoúsain	προσπῑπτόντοιν prospīptóntoin		προσπῑ́πτουσῐ / προσπῑ́πτουσῐν prospī́ptousi(n)	προσπῑπτούσαις prospīptoúsais	προσπῑ́πτουσῐ / προσπῑ́πτουσῐν prospī́ptousi(n)
Accusative		προσπῑ́πτοντᾰ prospī́ptonta	προσπῑ́πτουσᾰν prospī́ptousan	προσπῖπτον prospîpton		προσπῑ́πτοντε prospī́ptonte	προσπῑπτούσᾱ prospīptoúsā	προσπῑ́πτοντε prospī́ptonte		προσπῑ́πτοντᾰς prospī́ptontas	προσπῑπτούσᾱς prospīptoúsās	προσπῑ́πτοντᾰ prospī́ptonta
Vocative		προσπῑ́πτων prospī́ptōn	προσπῑ́πτουσᾰ prospī́ptousa	προσπῖπτον prospîpton		προσπῑ́πτοντε prospī́ptonte	προσπῑπτούσᾱ prospīptoúsā	προσπῑ́πτοντε prospī́ptonte		προσπῑ́πτοντες prospī́ptontes	προσπῑ́πτουσαι prospī́ptousai	προσπῑ́πτοντᾰ prospī́ptonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προσπῑπτόντως prospīptóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.