προσοικέω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ οἰκέω (oikéō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.soi̯.ké.ɔː/ → /pro.syˈce.o/ → /pro.siˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.soi̯.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.syˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.syˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.syˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.siˈce.o/

Verb

προσοικέω • (prosoikéō)

1. to dwell by or near, to neighbor
2. to dwell in

Conjugation

   Present: προσοικέω, προσοικέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσοικέω	προσοικέεις	προσοικέει	προσοικέετον	προσοικέετον	προσοικέομεν	προσοικέετε	προσοικέουσῐ(ν)
	subjunctive	προσοικέω	προσοικέῃς	προσοικέῃ	προσοικέητον	προσοικέητον	προσοικέωμεν	προσοικέητε	προσοικέωσῐ(ν)
	optative	προσοικέοιμῐ	προσοικέοις	προσοικέοι	προσοικέοιτον	προσοικεοίτην	προσοικέοιμεν	προσοικέοιτε	προσοικέοιεν
	imperative		προσοίκεε	προσοικεέτω	προσοικέετον	προσοικεέτων		προσοικέετε	προσοικεόντων
middle/ passive	indicative	προσοικέομαι	προσοικέῃ, προσοικέει	προσοικέεται	προσοικέεσθον	προσοικέεσθον	προσοικεόμεθᾰ	προσοικέεσθε	προσοικέονται
	subjunctive	προσοικέωμαι	προσοικέῃ	προσοικέηται	προσοικέησθον	προσοικέησθον	προσοικεώμεθᾰ	προσοικέησθε	προσοικέωνται
	optative	προσοικεοίμην	προσοικέοιο	προσοικέοιτο	προσοικέοισθον	προσοικεοίσθην	προσοικεοίμεθᾰ	προσοικέοισθε	προσοικέοιντο
	imperative		προσοικέου	προσοικεέσθω	προσοικέεσθον	προσοικεέσθων		προσοικέεσθε	προσοικεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσοικέειν				προσοικέεσθαι
participle	m	προσοικέων				προσοικεόμενος
	f	προσοικέουσᾰ				προσοικεομένη
	n	προσοικέον				προσοικεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προσοικῶ, προσοικοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσοικῶ	προσοικεῖς	προσοικεῖ	προσοικεῖτον	προσοικεῖτον	προσοικοῦμεν	προσοικεῖτε	προσοικοῦσῐ(ν)
	subjunctive	προσοικῶ	προσοικῇς	προσοικῇ	προσοικῆτον	προσοικῆτον	προσοικῶμεν	προσοικῆτε	προσοικῶσῐ(ν)
	optative	προσοικοίην, προσοικοῖμῐ	προσοικοίης, προσοικοῖς	προσοικοίη, προσοικοῖ	προσοικοῖτον, προσοικοίητον	προσοικοίτην, προσοικοιήτην	προσοικοῖμεν, προσοικοίημεν	προσοικοῖτε, προσοικοίητε	προσοικοῖεν, προσοικοίησᾰν
	imperative		προσοίκει	προσοικείτω	προσοικεῖτον	προσοικείτων		προσοικεῖτε	προσοικούντων
middle/ passive	indicative	προσοικοῦμαι	προσοικεῖ, προσοικῇ	προσοικεῖται	προσοικεῖσθον	προσοικεῖσθον	προσοικούμεθᾰ	προσοικεῖσθε	προσοικοῦνται
	subjunctive	προσοικῶμαι	προσοικῇ	προσοικῆται	προσοικῆσθον	προσοικῆσθον	προσοικώμεθᾰ	προσοικῆσθε	προσοικῶνται
	optative	προσοικοίμην	προσοικοῖο	προσοικοῖτο	προσοικοῖσθον	προσοικοίσθην	προσοικοίμεθᾰ	προσοικοῖσθε	προσοικοῖντο
	imperative		προσοικοῦ	προσοικείσθω	προσοικεῖσθον	προσοικείσθων		προσοικεῖσθε	προσοικείσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσοικεῖν				προσοικεῖσθαι
participle	m	προσοικῶν				προσοικούμενος
	f	προσοικοῦσᾰ				προσοικουμένη
	n	προσοικοῦν				προσοικούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προσοικείω, προσοικείομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσοικείω	προσοικείεις	προσοικείει	προσοικείετον	προσοικείετον	προσοικείομεν	προσοικείετε	προσοικείουσῐ(ν)
	subjunctive	προσοικείω, προσοικείωμῐ	προσοικείῃς, προσοικείῃσθᾰ	προσοικείῃ, προσοικείῃσῐ	προσοικείητον	προσοικείητον	προσοικείωμεν	προσοικείητε	προσοικείωσῐ(ν)
	optative	προσοικείοιμῐ	προσοικείοισ(θᾰ)	προσοικείοι	προσοικείοιτον	προσοικειοίτην	προσοικείοιμεν	προσοικείοιτε	προσοικείοιεν
	imperative		προσοίκειε	προσοικειέτω	προσοικείετον	προσοικειέτων		προσοικείετε	προσοικειόντων
middle/ passive	indicative	προσοικείομαι	προσοικείεαι	προσοικείεται	προσοικείεσθον	προσοικείεσθον	προσοικειόμε(σ)θᾰ	προσοικείεσθε	προσοικείονται
	subjunctive	προσοικείωμαι	προσοικείηαι	προσοικείηται	προσοικείησθον	προσοικείησθον	προσοικειώμε(σ)θᾰ	προσοικείησθε	προσοικείωνται
	optative	προσοικειοίμην	προσοικείοιο	προσοικείοιτο	προσοικείοισθον	προσοικειοίσθην	προσοικειοίμε(σ)θᾰ	προσοικείοισθε	προσοικειοίᾰτο
	imperative		προσοικείεο	προσοικειέσθω	προσοικείεσθον	προσοικειέσθων		προσοικείεσθε	προσοικειέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσοικείειν/προσοικειέμεν(αι)/προσοικειμέναι				προσοικείεσθαι
participle	m	προσοικείων				προσοικειόμενος
	f	προσοικείουσᾰ				προσοικειομένη
	n	προσοικεῖον				προσοικειόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσῴκεον, προσῳκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσῴκεον	προσῴκεες	προσῴκεε(ν)	προσῳκέετον	προσῳκεέτην	προσῳκέομεν	προσῳκέετε	προσῴκεον
middle/ passive	indicative	προσῳκεόμην	προσῳκέου	προσῳκέετο	προσῳκέεσθον	προσῳκεέσθην	προσῳκεόμεθᾰ	προσῳκέεσθε	προσῳκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσῴκουν, προσῳκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσῴκουν	προσῴκεις	προσῴκει	προσῳκεῖτον	προσῳκείτην	προσῳκοῦμεν	προσῳκεῖτε	προσῴκουν
middle/ passive	indicative	προσῳκούμην	προσῳκοῦ	προσῳκεῖτο	προσῳκεῖσθον	προσῳκείσθην	προσῳκούμεθᾰ	προσῳκεῖσθε	προσῳκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσοίκεον, προσοικεόμην (Ionic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσοίκεον	προσοίκεες	προσοίκεε(ν)	προσοικέετον	προσοικεέτην	προσοικέομεν	προσοικέετε	προσοίκεον
middle/ passive	indicative	προσοικεόμην	προσοικέου	προσοικέετο	προσοικέεσθον	προσοικεέσθην	προσοικεόμεθᾰ	προσοικέεσθε	προσοικέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσοίκευν, προσοικεύμην (Ionic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσοίκευν	προσοίκεις	προσοίκει	προσοικεῖτον	προσοικείτην	προσοικεῦμεν	προσοικεῖτε	προσοίκευν
middle/ passive	indicative	προσοικεύμην	προσοικεῦ	προσοικεῖτο	προσοικεῖσθον	προσοικείσθην	προσοικεύμεθᾰ	προσοικεῖσθε	προσοικεῦντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσοικήσω, προσοικήσομαι, προσοικηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσοικήσω	προσοικήσεις	προσοικήσει	προσοικήσετον	προσοικήσετον	προσοικήσομεν	προσοικήσετε	προσοικήσουσῐ(ν)
	optative	προσοικήσοιμῐ	προσοικήσοις	προσοικήσοι	προσοικήσοιτον	προσοικησοίτην	προσοικήσοιμεν	προσοικήσοιτε	προσοικήσοιεν
middle	indicative	προσοικήσομαι	προσοικήσῃ, προσοικήσει	προσοικήσεται	προσοικήσεσθον	προσοικήσεσθον	προσοικησόμεθᾰ	προσοικήσεσθε	προσοικήσονται
	optative	προσοικησοίμην	προσοικήσοιο	προσοικήσοιτο	προσοικήσοισθον	προσοικησοίσθην	προσοικησοίμεθᾰ	προσοικήσοισθε	προσοικήσοιντο
passive	indicative	προσοικηθήσομαι	προσοικηθήσῃ	προσοικηθήσεται	προσοικηθήσεσθον	προσοικηθήσεσθον	προσοικηθησόμεθᾰ	προσοικηθήσεσθε	προσοικηθήσονται
	optative	προσοικηθησοίμην	προσοικηθήσοιο	προσοικηθήσοιτο	προσοικηθήσοισθον	προσοικηθησοίσθην	προσοικηθησοίμεθᾰ	προσοικηθήσοισθε	προσοικηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προσοικήσειν			προσοικήσεσθαι		προσοικηθήσεσθαι
participle	m	προσοικήσων			προσοικησόμενος		προσοικηθησόμενος
	f	προσοικήσουσᾰ			προσοικησομένη		προσοικηθησομένη
	n	προσοικῆσον			προσοικησόμενον		προσοικηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσῴκησᾰ, προσῳκησᾰ́μην, προσῳκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσῴκησᾰ	προσῴκησᾰς	προσῴκησε(ν)	προσῳκήσᾰτον	προσῳκησᾰ́την	προσῳκήσᾰμεν	προσῳκήσᾰτε	προσῴκησᾰν
	subjunctive	προσοικήσω	προσοικήσῃς	προσοικήσῃ	προσοικήσητον	προσοικήσητον	προσοικήσωμεν	προσοικήσητε	προσοικήσωσῐ(ν)
	optative	προσοικήσαιμῐ	προσοικήσειᾰς, προσοικήσαις	προσοικήσειε(ν), προσοικήσαι	προσοικήσαιτον	προσοικησαίτην	προσοικήσαιμεν	προσοικήσαιτε	προσοικήσειᾰν, προσοικήσαιεν
	imperative		προσοίκησον	προσοικησᾰ́τω	προσοικήσᾰτον	προσοικησᾰ́των		προσοικήσᾰτε	προσοικησᾰ́ντων
middle	indicative	προσῳκησᾰ́μην	προσῳκήσω	προσῳκήσᾰτο	προσῳκήσᾰσθον	προσῳκησᾰ́σθην	προσῳκησᾰ́μεθᾰ	προσῳκήσᾰσθε	προσῳκήσᾰντο
	subjunctive	προσοικήσωμαι	προσοικήσῃ	προσοικήσηται	προσοικήσησθον	προσοικήσησθον	προσοικησώμεθᾰ	προσοικήσησθε	προσοικήσωνται
	optative	προσοικησαίμην	προσοικήσαιο	προσοικήσαιτο	προσοικήσαισθον	προσοικησαίσθην	προσοικησαίμεθᾰ	προσοικήσαισθε	προσοικήσαιντο
	imperative		προσοίκησαι	προσοικησᾰ́σθω	προσοικήσᾰσθον	προσοικησᾰ́σθων		προσοικήσᾰσθε	προσοικησᾰ́σθων
passive	indicative	προσῳκήθην	προσῳκήθης	προσῳκήθη	προσῳκήθητον	προσῳκηθήτην	προσῳκήθημεν	προσῳκήθητε	προσῳκήθησᾰν
	subjunctive	προσοικηθῶ	προσοικηθῇς	προσοικηθῇ	προσοικηθῆτον	προσοικηθῆτον	προσοικηθῶμεν	προσοικηθῆτε	προσοικηθῶσῐ(ν)
	optative	προσοικηθείην	προσοικηθείης	προσοικηθείη	προσοικηθεῖτον, προσοικηθείητον	προσοικηθείτην, προσοικηθειήτην	προσοικηθεῖμεν, προσοικηθείημεν	προσοικηθεῖτε, προσοικηθείητε	προσοικηθεῖεν, προσοικηθείησᾰν
	imperative		προσοικήθητῐ	προσοικηθήτω	προσοικήθητον	προσοικηθήτων		προσοικήθητε	προσοικηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προσοικῆσαι			προσοικήσᾰσθαι		προσοικηθῆναι
participle	m	προσοικήσᾱς			προσοικησᾰ́μενος		προσοικηθείς
	f	προσοικήσᾱσᾰ			προσοικησᾰμένη		προσοικηθεῖσᾰ
	n	προσοικῆσᾰν			προσοικησᾰ́μενον		προσοικηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προσῴκηκᾰ, προσῴκημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσῴκηκᾰ	προσῴκηκᾰς	προσῴκηκε(ν)	προσῳκήκᾰτον	προσῳκήκᾰτον	προσῳκήκᾰμεν	προσῳκήκᾰτε	προσῳκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσῳκήκω	προσῳκήκῃς	προσῳκήκῃ	προσῳκήκητον	προσῳκήκητον	προσῳκήκωμεν	προσῳκήκητε	προσῳκήκωσῐ(ν)
	optative	προσῳκήκοιμῐ, προσῳκηκοίην	προσῳκήκοις, προσῳκηκοίης	προσῳκήκοι, προσῳκηκοίη	προσῳκήκοιτον	προσῳκηκοίτην	προσῳκήκοιμεν	προσῳκήκοιτε	προσῳκήκοιεν
	imperative		προσῴκηκε	προσῳκηκέτω	προσῳκήκετον	προσῳκηκέτων		προσῳκήκετε	προσῳκηκόντων
middle/ passive	indicative	προσῴκημαι	προσῴκησαι	προσῴκηται	προσῴκησθον	προσῴκησθον	προσῳκήμεθᾰ	προσῴκησθε	προσῴκηνται
	subjunctive	προσῳκημένος ὦ	προσῳκημένος ᾖς	προσῳκημένος ᾖ	προσῳκημένω ἦτον	προσῳκημένω ἦτον	προσῳκημένοι ὦμεν	προσῳκημένοι ἦτε	προσῳκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προσῳκημένος εἴην	προσῳκημένος εἴης	προσῳκημένος εἴη	προσῳκημένω εἴητον/εἶτον	προσῳκημένω εἰήτην/εἴτην	προσῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν	προσῳκημένοι εἴητε/εἶτε	προσῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προσῴκησο	προσῳκήσθω	προσῴκησθον	προσῳκήσθων		προσῴκησθε	προσῳκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσῳκηκέναι				προσῳκῆσθαι
participle	m	προσῳκηκώς				προσῳκημένος
	f	προσῳκηκυῖᾰ				προσῳκημένη
	n	προσῳκηκός				προσῳκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• προσοικέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “προσοικέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • dwell idem, page 257.